خوی
نویسه گردانی:
ḴWY
خوی .[ خ َ وا ] (ع اِمص ) رعاف . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || بدون غذائی شکم .(از تاج العروس ). خلو شکم از طعام . || یوم خوی (و یضم ) از ایام عربان است . (منتهی الارب ). || (مص ) خالی بودن شکم از طعام . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). خَوی ّ. پیاپی شدن گرسنگی . خواء. || تهی شدن شکم حامله از بچه . (یادداشت مؤلف ) (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || ربودن چیزی را. || آتش ندادن آتش زنه . || افتادن و ویران شدن خانه . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
واژه های همانند
۷۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
نیک خوی . (ص مرکب ) نیک خو. رجوع به نیک خو شود : به شاه جهان گفت کای نیک خوی مرا چهر سام آمده ست آرزوی . فردوسی .بدو گفت آمد گه آرزوی بگویم...
خوی گیر. (نف مرکب ) عادت گیرنده : کجا چون طبع مردم خوی گیر است ز هرکس آدمی عادت پذیر است . عطار.|| الفت گیرنده . (یادداشت مؤلف ). مصاحب . همد...
خوی گیر. [ خوَی ْ / خَی ْ / خِی ْ / خُی ْ ] (نف مرکب ) عرق گیر. گیرنده ٔ عرق . خوی چین . || (اِ مرکب ) جامه ای که بزیر زین اسب پوشند تاخوی بخو...
زفت خوی . [ زُ ] (ص مرکب ) فظ. (تاج المصادر بیهقی ). درشت خوی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به زفت و ماده ٔ بعد شود.
شاه خوی . (ص مرکب ) دارای خوی و خصلت شاهان . صاحب اخلاق شاهانه : چه مردی بدو گفت با من بگوی که هم شاهخویی و هم شاهروی .فردوسی .
خوی زده . [ خوَی ْ / خَی ْ / خِی ْ / خُی ْ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) عرق کرده . (ناظم الاطباء). عرق آلوده . (آنندراج ). خوی کرده : در چشمش آب نی ...
خوی چین . [ خوَی ْ / خَی ْ / خِی ْ / خُی ْ ] (اِ مرکب ) قمیصی یا کرته ای که زیر پیراهن و قبا و مانند آن پوشند و آنرا خوی خوردگویند. (آنندراج ). ع...
تنگ خوی . [ ت َ ] (ص مرکب ) تنگ خو : جهان تنگ دیدیم بر تنگ خوی مراآز و زفتی نکرد آرزوی . فردوسی .جان را به وداع آفرینش از عالم تنگ خوی شستیم...
خوی آور. [ خوَی ْ / خَی ْ / خِی ْ / خُی ْ وَ ] (نف مرکب ) عرق آور، مُعَرَّق . (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ): هش ؛ اسب بسیار خوی آور. (منتهی الا...
خام خوی . (ص مرکب ) آنکه بر یک چیز قیام نداشته باشد بلکه در هر زمانی تلون پدید آورد. (آنندراج ) (اشتینگاس ) (ناظم الاطباء) : توانم که من ب...