سبوح . [ س َب ْ بو ] (اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی . (مهذب الاسماء). یکی از اسماء الهی . (غیاث ) (آنندراج ). یکی از اسماء حُسنی ̍ است . (مؤلف ). گاهی از این لفظ اشارت باشد بسبوح
۞ قدوس ربنا و رب الملائکة و الروح . (غیاث )
: ترک سبوح گفته وقت صبوح
عابدان سبحه ها دراندازند.
خاقانی .
|| (ع ص ) بسیار پاک . (مهذب الاسماء) (آنندراج ).