صیاءة
نویسه گردانی:
ṢYAʼ
صیاءة. [ ءَ ] (ع اِ) آب و دیگر پلیدی که از سلا برآید بعد ولادت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به صاء شود.
واژه های همانند
۲۱۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۷ ثانیه
سیاه خیمه . [ خ َ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) رجوع به سیاه خانه شود.
سیاه دارو. (اِ مرکب ) درخت تاک صحرایی است و آنرا به عربی کرمةالبیضاء خوانند. خوشه ٔ آن ده دانه بیشتر نشود و در اول سبز باشد و در آخر سرخ گر...
سیاه دانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) شونیز است که به فارسی سیاه بیرغ گویند. (فهرست مخزن الادویه ) (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). حبةالخضراء. نانخواه . ...
سیاه درکا. [ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بابل کنار بخش مرکزی شهرستان شاهی . دارای 650 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ بابل و چشمه . محصول ...
سیاه درون . [ دَ ] (ص مرکب ) کنایه از عاصی و گنهکار و ظالم و سنگدل . (آنندراج ) : زآن پیشتر که جامه ٔ جانت شود سیاه از مردم سیاه درون اجتناب ...
سیاه رویی . (حامص مرکب ) حالت و عمل سیاه روی . رسوایی . بی آبرویی . (ناظم الاطباء).
سیاه زبان . [ زَ ] (ص مرکب )عیب گو. (آنندراج ). بدزبان . عیب گو. (ناظم الاطباء).
سیاه روزی . (حامص مرکب ) عمل و حالت سیاه روز. بدبخت ، سیاه روز بودن : گرم ز لطف سیه روز خود خطاب کنی سیاه روزی من کار آفتاب کند.حکیم کاشانی...
سیاه رنگ . [ رَ ] (ص مرکب ) هر چیز که رنگ آن تیره و تار باشد. (ناظم الاطباء).
سیاه سپید. [ سیاس َ / س ِ ] (ص مرکب ) هر چیز که رنگ سیاه و سپید داشته باشد. پیسه . || (اِ مرکب ) کنایه از غرب و شرق . || کنایه از شب و رو...