فضل
نویسه گردانی:
FḌL
فضل . [ف َ ] (اِخ ) نام کنیز متوکل است که شاعره ای بود و دریمامه تولد یافته بود. در زمان وی شاعره ای فصیح تر از او نبود. او را با علی بن جهم و ابودلف عجلی مداعباتی است . در شعرش رقت و ابداعی دیده میشود. دارای بداهت و سرعت انتقال بوده است . وفاتش بسال 360 هَ . ق . در بغداد بوده . (از الاعلام زرکلی از فوات الوفیات ).
واژه های همانند
۷۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
فضل بن یحیی . [ ف َ ل ِ ن ِ ی َ یا ] (اِخ ) ... برمکی . وزیرهارون الرشید و برادر همشیر اوست . از بخشنده ترین مردم زمان خود بود. رشید او را به مدت...
فضل بن صالح . [ ف َ ل ِ ن ِ ل ِ ] (اِخ ) از افسران و اعیان دولت فاطمی مصر بود و بامر الحالم بامراﷲ در سال 400 هَ . ق . به قتل رسید. (از الاعلا...
فضل بن عباس . [ ف َ ل ِ ن ِ ع َب ْ با ] (اِخ ) ربنجنی بخارایی . رجوع به ربنجنی شود.
فضل بن عباس . [ ف َ ل ِ ن ِع َب ْ با ] (اِخ ) ابن ربیعبن حارث بن عبدالمطلب . یکی از زعمای مدینه در قیام علیه بنی امیه بود و در وقعه ٔحره به...
فضل بن عباس . [ ف َ ل ِ ن ِ ع َب ْ با ] (اِخ ) ابن عبدالمطلب هاشمی قرشی . از دلیران صحابه ٔ رسول اکرم و سالمندترین اولاد عباس بود. او را «ردف...
فضل بن عباس . [ ف َ ل ِ ن ِ ع َب ْ با ] (اِخ ) ابن عتبةبن ابی لهب . شاعری است از قریش و از فصحای بنی هاشم بوده است . وی معاصر فرزدق و احوص ...
فضل بن محمد. [ ف َ ل ِ ن ِ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) لوکری ،مکنی به ابوالعباس . رجوع به ابوالعباس لوکری شود.
فضل بن محمد. [ ف َ ل ِ ن ِ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) قضبانی بصری . رجوع به فضل بصری شود.
فضل بن دکین . [ ف َ ل ِ ن ِ دُ ک َ ] (اِخ ) مکنی به ابونعیم . حافظ و محدث واز اهل کوفه بود و از بزرگان شیوخ بخاری بود و امامی بود و طایفه ای...
فضل بن ربیع. [ ف َ ل ِ ن ِ رَ ] (اِخ ) فضل بن ربیعبن یونس . وزیری ادیب و دوراندیش بود. پدرش وزیر منصور عباسی بود و در زمان هارون الرشید به د...