قرض

قرض . [ ق َ ] (ع مص ) بریدن . || مردن یا نزدیک مردن رسیدن . گویند: قرض رباطه ؛ بمرد یا نزدیک به مردن رسید. (اقرب الموارد)(منتهی الارب ). || به چپ و راست پیچان و خمان رفتن . (منتهی الارب ). گویند: قرض فی سیره ؛ به چپ و راست پیچان و خمان رفت . || پاداش دادن . || وام دادن . || شعر گفتن . || روی گردانیدن از جائی و کرانه گزیدن از آن .(اقرب الموارد) (منتهی الارب ). و از این باب است قول خدای تعالی : اذا غربت تقرضهم ذات الشمال ؛ ای تخلفهم شمالاً و تقطعهم و تترکهم علی شمالها. (منتهی الارب ).