مرز

مرز. [ م َ ] (ع اِ) عیب . زشتی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || کلمه ٔ فارسی معرب است به معنی : حباس که بدان آب را حبس کنند و نگه دارند.(از متن اللغة) (از اقرب الموارد). رجوع به مرز به معنی برآمدگی اطراف کرت زراعت شود. || (مص ) چنگول گرفتن نه سخت . (زوزنی ). به چنگل گرفتن نه سخت . (تاج المصادر بیهقی ). شکنجیدن به انگشتان نرم نرم ، و چون گزند رسد آن را قرص گویند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). وشگون گرفتن بملایمت . || عیب ناک کردن و زشت گردانیدن . (منتهی الارب ): مرزالرجل ، عابه و شانه . (متن اللغة) (از اقرب الموارد). با دست زدن و ضربه فرود آوردن سیلی و تپانچه . || پاره ای بر کندن از خمیر. (منتهی الارب ). قطع؛ مرز العجینة؛قطعها. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || با انگشت فشردن و پنجه کشیدن کودک پستان مادر را هنگام شیر خوردن . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).