گدار. ( گُ ) معبر و گذرگاه در آب،
پایاب، جای کم عمق رودخانه که می توان پهنای آن را بدون شنا کردن پیمود. (منبع:
فرهنگ فارسی معین) رجوع شود به «
گدار» در
لغتنامۀ دهخدا.
پایاب.
الف. ته آب.
ب. بخش کم عمق آب.
پ. گرداب.
ت. راه و پله ای که از آن بتوان به ته چاه یا قنات رفت.
ث. گذرگاه.
ج. مقاومت و ایستادگی.
چ. کنایه از: موقعیتی که خطر تقریباً رفع شده باشد.
ح. گدار. (منبع:
فرهنگ فارسی معین)