معده

معده یا شکم یا دل عضو توخالی ، عضلانی و حجیمی از لوله گوارش است که به شکل لوبیا می باشد که در مرحله دوم گوارش عمل می‌کند. محفظه معده از بالا به ازوفاگوس و از پایین به اولین بخش دئودنوم مربوط می شود.
محتویات [نمایش]
تقسیم بندی معده [ویرایش]

قعر معده( Fundus ) : بخشی از معده که در بالای سطحی فرضی ( ساژیتال معدی) قرار گرفته و از عمق بریدگی قلبی معده می گذرد.
جسم معده( Corpus )
قسمت پیلوریک معده ( Pyloric part ) : در انتهای این کانال ، اسفنگتر پیلور قرار دارد.
عملکرد [ویرایش]

غذا پس از عبور از مری وارد معده می شود. معده عضوی است عضلانی. به خاطر تولید اسید کلریدریک در معده محدوده ph آن بین ۱ تا ۴ است که بستگی به نوع حیوان، غذای درون معده، زمان آن در طول روز و مصرف دارو دارد. اسید معده توسط سلولهای جداری ترشح می شود. هورمون گاسترین و تحریک عصب سمپاتیک بر میزان ترشح اسید موثر هستند. برخی از سلولهای معده همچنین برای حفاظت مخاط آن موکوس ترشح می کنند. فاکتور داخلی نیز در معده ترشح می‌شود و با اتصال به وویتامین ب۱۲ نقش مهمی در جذب این ویتامین دارد.
غذا در معده به ذرات کوچکی خرد می‌شود تا غذا بتواند در روده کوچک جذب شود. در طول روز حدود ۲ تا ۳ لیتر اسید در معده ترشح می‌شود که بیشترین مقدار ترشح در غروب است.
معده اولین مکان ذخیره موقت غذاست که قابلیت منبسط شدن دارد به طوری که می‌تواند حدود ۲ تا ۴ لیتر غذا را در خود نگه دارد.
بیماریهای معده [ویرایش]

معده ممکن است منشا مشکلات مختلفی باشد که شایعترین آنها عبارتند از سوء هاضمه، اولسر پپتیک، ریفلاکس، سرطان معده، خونریزی معده و ....
نگارخانه [ویرایش]


منابع [ویرایش]

↑ Physiology at MCG 6/6ch2/s6ch2_30
↑ stomach at The Anatomy Lesson by Wesley Norman (Georgetown University)
Wikipedia contributors, "Stomach," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Stomach&oldid=198007957
[نمایش]
ن • ب • و
کالبدشناسی انسان از تنه, هضم: دستگاه گوارش, به غیر از دهان (TA A05.3–7, TH H3.04.02-04, GA 11.1141)
[نمایش]
ن • ب • و
کالبدشناسی انسان
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ معده موجود است.
[نمایش]
ن • ب • و
کالبدشناسی انسان دستگاه‌ها و اندام‌ها
رده‌ها: معدهاندامدستگاه گوارششکمکالبدشناسی دستگاه گوارش

قس

از لحاظ آناتومی در معده 4 ناحیه قابل تشخیص می‌باشد. کاردیا (Cardia) در محل اتصال به مری ، فوندوس (fudus) یا طاق معده ، تنه معده (Body) و پیلور (Pylorus) یا باب‌المعده که در محل اتصال معده به دوازدهه قرار دارد. حجم معده در حدود 1.5 - 1 لیتر می‌باشد که در برخی افراد تا 4 لیتر هم افزایش می‌یابد. مخاط معده دارای چینهایی طولی است که صاف شدن این چینها به انبساط معده کمک می‌کند.
هنگامی که غذا بلعیده می‌شود، از راه مری داخل معده می‌شود و برای مدتی در آنجا باقی می‌ماند. غذا از زمانی که در معده است در معرض فعل و انفعالات فیزیکی و شیمیایی هضم کننده‌های معده از جمله حرکات معده و اسید و آنزیمها قرار می‌گیرد. هنگامی که محتویات معده به صورت یک مایع نسبتا غلیظ درآمد، غذا وارد دوازدهه می‌شود.

عملکرد :

غذا پس از عبور از مری وارد معده می شود. معده عضوی است عضلانی. به خاطر تولید اسید کلریدریک در معده محدوده ph آن بین ۱ تا ۴ است که بستگی به نوع حیوان، غذای درون معده، زمان آن در طول روز و مصرف دارو دارد. اسید معده توسط سلولهای جداری ترشح می شود. هورمون گاسترین و تحریک عصب سمپاتیک بر میزان ترشح اسید موثر هستند. برخی از سلولهای معده همچنین برای حفاظت مخاط آن موکوس ترشح می کنند. فاکتور داخلی نیز در معده ترشح می‌شود و با اتصال به ویتامین B12 نقش مهمی در جذب این ویتامین دارد.
غذا در معده به ذرات کوچکی خرد می‌شود تا غذا بتواند در روده کوچک جذب شود. در طول روز حدود ۲ تا ۳ لیتر اسید در معده ترشح می‌شود که بیشترین مقدار ترشح در غروب است.
معده اولین مکان ذخیره موقت غذاست که قابلیت منبسط شدن دارد به طوری که می‌تواند حدود ۲ تا ۴ لیتر غذا را در خود نگه دارد.

معده ارگانی است برای تجمع و هضم اولیه مواد غذایی خورده شده. مواد غذایی در معده 4 - 3 ساعت توقف کرده و با ترشحات معده که پس از خوردن غذا به یک لیتر می‌رسد، مخلوط شده و کیموس نامیده می‌شود. ضمن تشکیل کیموس معدی ، اسفنکتر کاردیا مانع از برگشت محتویات معده به مری می‌شود. پس از آماده شدن کیموس معدی ، تحت تاثیر PH اسیدی آن اسفنکتر پیلوریک باز شده و موجب تخلیه محتویات معده به دوازدهه می‌گردد. به علت اسیدی بودن محتویات معده بروز زخمهای مخاطی در دوازدهه شایع است. از دیگر وظایف معده ترشح آنزیمهای گوارشی ، اسید معده و فاکتور ضد کم خونی است.

بیماریهای معده :

v زخم معده

به معنی آسیب سلولهای پوششی معده است که اسید معده از آن طریق به بافتهای عمقی نفوذ کرده و باعث زخم شدن معده می‌شود. یکی از علایم زخم معده ، وجود خون در مدفوع است. یکی از راههای درمان زخم معده ، برداشتن قسمت آسیب دیده معده است.

علت های بوجود آمدن زخم معده:
1. میکروب هلیکوباکتر
2. مصرف آنتی بیوتیک هاو آسپرین یا کورتن ها که در دیواره معده بعضی افراد تاثیر مخربی دارد
3. مصرف زیاد ادویه های تند، چای غلیظ یا عادت به الکل.
4. گرفتن رژیم های غذایی غلط.
5. تحریک های عصبی شدید، مشغله فکری، عدم استراحت کافی و فشارهای روحی.
6. گرسنگی های طولانی.
7. عفونت های شدید و سوختگی های شدید.
8. عوامل ژنتیکی و ارثی.

9. مصرف انواع دخانیات.

10. عدم مصرف ویتامین های A,B,C مخصوصا لیموترش، غذاهای فاقد مواد پروتئینی، خوردن غذا های مانده.



میکروب هلیکوباکتر عامل اصلی زخم معده می باشد این میکروب که معمولا از زمان کودکی و شیرخوارگی در معده انسان وجود دارد در دهه 2و3 زندگی هر فرد بروز کرده و در این مدت به آرامی رشد می کند. در کشورهای در حال توسعه 75 درصد و در کشورهای توسعه یافته 30 درصد افراد این میکروب را در بدن خود دارند.

علاوه برمیکروب هلیکوباکتر، عوامل تغذیه‌ای، داروهایی مانند آسپرین، مسکن‌ها، داروهای مورد استفاده در درمان پوکی استخوان و همچنین عوامل استرس زا مانند شوک، شرایط سخت زندگی و ... می توانند از عوامل ایجاد زخم معده باشند.
بهتر است مبتلایان به زخم معده در رژیم غذایی خود از غذاهای آب پز و کبابی استفاده کنند و بهتر است از خوردن غذاهای تند، چرب، انواع فلفل‌ها و همچنین داروهای مسکن، آسپرین و کورتن‌ها پرهیز کنند.
درمان زخم‌های پپتیکی : اگر عامل میکروبی در ایجاد زخم معده مشخص باشد، 85 تا 95درصد امکان بهبودی کامل وجود دارد. همچنین در صورتی که مصرف داروهای مسکن عامل ایجاد زخم معده باشند، قطع مصرف دارو تنها راه حل درمان این نوع از زخم‌هاست.

درمان خانگی برای زخم‌های پپتیک وجود ندارد. شربت‌های معده نیز تاثیر آنچنانی در بهبود زخم‌های معده ندارند و تنها عامل ایجاد کننده سوزش را تا مدتی برطرف می‌کند. پوکی استخوان از عوارض جانبی و طولانی مدت این داروها است.
زخم‌های پپتیکی را از عوامل مهم ایجاد کننده خونریزی‌ها می باشد با انجام آندوسکوپی، رگ‌های خونریزی کننده قابل مشاهده هستند. این خونریزی‌ها می‌تواند خفیف یا خونریزی‌های شدید شریانی باشند.
علائم ایجاد درد زخم ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است به این منظوربیماران دارای زخم معده رژیم غذایی خاصی ندارند و می توانند تمام میوه ها و سبزیجات را مصرف کنند.
بیماری‌هایی که جنبه روان تنی دارند مانند کم کاری یا پرکاری تیروئید، سردردهای میگرنی، فشار خون و مصرف داروهای مسکن می‌توانند تاثیر مستقیمی بر ایجاد زخم معده داشته باشند.

به طور خلاصه درمان زخم معده شامل:
اهداف درمانی در مبتلایان به زخم معده پپتیک شامل برطرف کردن علائم ، التیام زخم و معالجه بیماری (زخمهای ناشی از عفونت با هلیکوباکترپیلوری) و یا پیشگیری از بازگشت مجدد بیماری (زخمهای ناشی از مسکنهای NSAID) می‌باشد. درمان باید بر معالجه عفونت هلیکوباکتر پیلوری (در صورت وجود) ، یا خنثی‌سازی اسید بوسیله داروهای که اثر ضدترشحی دارند مانند آنتاگونیستهای گیرنده H2 مثل رانیتیدین و فاموتیدین و سایمتیدین ، آنتی‌کولینرژیک‌ها، بازدارنده‌های پمپ پروتون مثل دسته داروهای امپرازول و ... ، یا پروستاگلندین‌ها متمرکز گردد. آنتی اسیدها و دارهای محافظت‌کننده مخاط مانند سوکرالفات ، دیگر بعنوان عوامل اصلی درمان‌کننده در این این بیماران مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. بهترین روش درمانی برای زخمهای ناشی از NSAID ، متوقف ساختن مصرف NSAID و استفاده از داروهای ضدترشحی برای التیام زخم می‌باشد. در صورتیکه این بیماران دچار عفونت با هلیکوباکترپیلوری نیز باشند، درمان دارویی برای ریشه‌کن‌سازی عفونت نیز لازم می‌باشد. در صورتی‌که علی‌رغم ریشه‌کن‌‌سازی هلیکوباکترپیلوری و استفاده از دارو درمانی‌های مختلف زخم پپتیک بهبود نیابد، و یا در شرایط اضطراری مانند سوراخ‌شدگی ، خونریزی ، و انسداد مجرای خروجی معده ، بناچار از روشهای جراحی استفاده خواهد شد.

v التهاب یا تورم معده

به التهاب معده ، گاستریت هم گفته می‌شود. گاستریت یا ورم معده به حالتی گفته می‌شود که در آن معده دچار التهاب یا عفونت خفیف در لایه مخاطی می‌شود و معمولا به دو حالت، ورم معده حاد و مزمن بروز می‌کند. گاهی اوقات ممکن است ورم معده در صورت طولانی شدن، منجر به زخم معده شود.

از علل شایع گاستریت می‌توان به اینها اشاره کرد:

* سیگار کشیدن.
* تحلیل‌رفتن پوشش داخلی معده.
* ابتلا به عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی.
* دریافت برخی از داروها، از جمله داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند آسپیرین.
* ترشح بیش از حد اسید معده.
* مصرف مواد سمی.

* مصرف برخی از مواد تحریک کننده معده مانند ادویه یا غذاهای آلرژی‌زا



علائم بیماری گاستریت کدامند؟

شایع‌ترین علائم این بیماری دل‌درد و دل‌پیچه، سیاه شدن مدفوع در اثر خونریزی گوارشی، احساس سوزش در بالای شکم و گاهی استفراغ، بی‌اشتهایی، تب، ضعف، ورم شکم، درد تند و مبهم و یا آزاردهنده در قفسه‌سینه، احساس اسید معده در دهان و ندرتا اسهال است. گاستریت همچنین با آروغ یا نفخ همراه است.

علاوه بر این در گاستریت حاد علائمی چون کوفتگی، احساس پر بودن معده، سردرد، سرگیجه، تشنگی شدید، تنفس تند، کشیدگی شکم، حساس و سفت شدن شکم مشاهده می‌شود.

در گاستریت مزمن ممکن است اختلال در حرکت معده و بروز علائمی چون علائم زخم معده بروز کند.

راه تشخیص گاستریت چیست؟

تشخیص این بیماری با استفاده از روش آندوسکوپی و دیدن درون معده انجام می‌گیرد. در این روش یک لوله انعطاف پذیر از مری به داخل معده هدایت می‌شود. به هنگام آندوسکوپی امکان دارد تکه کوچکی از بافت مخاط معده برداشته شود و برای بررسی به آزمایشگاه فرستاده شود. هدف از این روش، رفع علائم و حذف دارو یا ماده‌ای است که باعث ناراحتی معده می‌شود.



راه‌های درمان بیماری گاستریت کدامند؟

درمان گاستریت بستگی به عامل خاص بروز آن دارد و ممکن است شامل تغییر در نحوه زندگی، مصرف دارو و یا در موارد بسیار نادر، انجام جراحی برای درمان بیماری و یا حالت خاصی که منجر به ورم معده شده است، باشد.

در صورت بروز خونریزی زیاد ممکن است نیاز به بستری کردن وجود داشته باشد. برای ناراحتی و درد خفیف می‌توان از داروهای خنثی کننده اسید معده یا استامینوفن استفاده کرد، اما از آسپیرین استفاده نکنید. امکان دارد سایر داروها مثل داروهای بهبود دهنده زخم نیز تجویز شوند.

در روز اول حمله ورم معده، غذاهای جامد نخورید. فقط مایعات و ترجیحا شیر یا آب بنوشید. تدریجا رژیم غذایی عادی خود را از سر بگیرید، اما از غذاهای داغ و پر ادویه، الکل، قهوه و غذاهای اسیدی پرهیز کنید تا زمانی که علائم کاملا برطرف شوند.



در پایان به خاطر داشته باشید که مشکلات گوارشی از بهم خوردگی ساده معده گرفته تا سرطان معده می‌توانند به دلایل بسیاری، از جمله شکل زندگی که ما انتخاب می‌کنیم و برایمان قابل کنترل است، بروز کنند. در مجموع باید دستگاه گوارش را سالم نگه داشت که در این زمینه می‌توان از توصیه‌های پزشکان کمک گرفت.



مهم‌ترین توصیه‌هایی که می‌توانند شما را در این زمینه یاری دهند، داشتن عادات تغذیه‌ای مناسب، حفظ وزن در حد سالم و طبیعی، ورزش کردن به اندازه کافی و کنترل استرس و فشارهای روانی است.

v رفلاکس معده( GASTROESOPHAGEAL REFLUX DIDEASE)(GERD)



به آسیب مخاطی ناشی از رفلاکس (برگشت) غیر عادی محتویات معده (مواد اسیدی) به درون مری اطلاق میگردد.

علل رفلاکس معده:

1- اشکال درعملکرد اسفنکتر تحتانی مری. انقباضات ضعیف و شل شدن غیرعادی و طولانی مدت ترازحد طبیعی اسفنکتر باعث نشت و راهیابی مواد اسیدی معده به مری میگردد.

2- اشکال درعملکرد عضلات معده: انقباضات کند معده و به تاخیر افتادن تخلیه محتویات معده به روده ها میتواند باعث رفلاکس گردد.

3- اشکال درعملکرد حرکات دودی شکل مری نیز میتواند علت رفلاکس باشد.

4- فتق هیاتال( HIATAL HERNIA): دیافراگم که یک عضله صاف و مسطح است قفسه سینه را از حفره شکم جدا میسازد. مری در قفسه سینه و معده در حفره شکم واقع گردیده اند.مری برای رسیدن به معده بایستی از قفسه سینه پایین آمده و از یک دهانه واقع در دیافراگم موسوم به هیاتوس( HIATUS) عبور کند. برخی اوقات هیاتوس دچار کشیدگی شده و بخشی از معده به سمت بالا و قفسه سینه وارد میگردد و ایجاد فتق میکند. فتق هیاتال باعث جابجا شدن دریچه اسفنکترتحتانی مری( LES) و مختل شدن عملکرد آن میگردد. قسمتی از دیافراگم که مری را احاطه کرده است هنگام انقباض اسفنکتر، منقبض شده و همراه با آن حین عمل بلع شل میگردد. در فتق هیاتال این همکاری مختل شده و انقباضات اسفنکتر بدون پشتیبان باقی می ماند.

5- بیماری آسم و همچنین مصرف داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن)

6- پاسخ ایمنی بیش از حد: در این حالت سیستم ایمنی به محرکات مری (مواد غذایی) بطور مبالغه آمیزی واکنش نشان داده و ایجاد التهاب میکند.

7- عامل وراثت نیز در ایجاد رفلاکس معده موثر می باشد.

8- مصرف برخی غذاها میتواند ایجاد رفلاکس و سوزش سر دل کرده و یا آن را تشدید کند:

الکل، چای، قهوه، نوشابه های گازدار و نوشیدنیهای حاوی کافئین-شکلات-مرکبات(نارنگی، پرتغال، گریپ فروت)-گوجه فرنگی، رب و سس گوجه فرنگی - غذاهای تند و ادویه دار - غذاهای پرچرب - نعناع - غذاهای خشک مانند بادام زمینی - پیاز و سیر-فلفل سیاه - سرکه.

نکته: الکل و نوشیدنی های کافئین دار (قهوه و چای) باعث شل شدن اسفنکتر تحتانی مری میگردند.

نکته: غذاهای چرب باعث کند شدن روند هضم و تاخیر در تخلیه معده میگردند. همچنین چربیها با افزایش فشار درون معده فشاربیشتری به اسفنکتر ضعیف اعمال میکنند.

9- سیگار کشیدن نیز به علت شل کردن و تضعیف اسفنکتر تحتانی مری و افزایش اسید معده رفلاکس را تشدید میکند.

10- شیوه زندگی: مصرف غذاهای سنگین باعث وارد آمدن فشار مضاعف به اسفنکتر تحتانی مری میگردد-بلافاصله پس از صرف غذا دراز کشیدن، بلند کردن اجسام سنگین و یا خم شدن زیاد از حد نیز به اسفنکتر فشار وارد آورده و باعث رفلاکس و سوزش سردل میشود.

11- افزایش تولید اسید معده به هر علت.

12- حاملگی به علت فشار رحم به معده میتواند باعث رفلاکس و یا تشدید آن گردد.

13- چاقی نیز یک فاکتور ریسک محسوب میگردد.

14- یبوست به علت افزایش فشار درون روده و معده نیز باعث رفلاکس و تشدید آن میگردد.

15- به تن کردن لباسهای تنگ و یا سفت بستن کمربند نیز با اعمال فشار بر معده رفلاکس را تشدید میکند.

16- کاهش اسید معده( HYPOCHLOHYDRIA): فقدان اسید کافی در معده میباشد. دریچه ای که معده را به درون روده ها می گشاید (پیلور) با اسید معده فعال میگردد. چنانچه اسید کافی در معده موجود نباشد، این دریچه گشوده نشده و محتویات معده به سمت مری راه می یابند.اسید اندک معده باز میتواند به مری آسیب برساند.

17- افزایش کلسیم بدن( HYPERCALCEMIA) و نشانگان زولینگر-الیسون( ZOLLINGER-ELLISON SYMPTOMS) با افزایش ترشح گاسترین و متعاقب آن افزایش ترشح اسید معده نیز میتواند ایجاد رفلاکس و سوزش سر دل کند.

18- عارضه اسکلرودرما( SCLERODERMA) نیز با مختل کردن انقباضات مری میتواند باعث رفلاکس گردد.

علایم:

1- سوزش سردل( HEARTBURN /PYROSIS): احساس سوزش و درد در مری زیراستخوان جناغ سینه به علت برگشت اسید معده. درد از قفسه سینه آغاز گردیده و ممکن است به گردن، گلو، فک و دندانها انتشار یابد.

2- برگشت مایعات و یا مایعات به همراه مواد غذایی معده به دهان میباشد( REGURGITATION).علت آن عبور محتویات معده از اسفنکتر فوقانی مری ( UES) میباشد.

3-حال تهوع و استفراغ مزمن.

4-مزه ترش و یا تلخ در دهان.

5-احساس خفگی و یا جسم خارجی در گلو و یا مری.

6-سرفه های مزمن.

7-افزایش بادگلو. بادگلو معمولا با احساس سوزش در قفسه سینه و گلو همراه است.

8-خس خس سینه و علایم شبیه آسم.

9-تنفس بد بو - گلو درد - التهاب حنجره و پوسیدگی دندانها.

10- التهاب مری( ESOPHAGITIS): تغییرات التهابی در پوشش مری(تنگ و باریک شدن مری-بلع دشوار-درد قفسه سینه مزمن)

11-علایم نادر: سرفه مزمن، تغییر در تن صدا (خشن شدن صدا)، گوش درد مزمن و سینوزیت.

تشخیص:

1-اندازه گیری( PH (PH MONITORING:یک قلم و یا پروب( PROBE) از طریق بینی به مری وارد میگردد تا سطح اسیدیته ی بخش تحتانی مری را اندازه گیری کند. از انجایی که تغییرات اندک اسیدیته در مری طبیعی میباشد. لازم است که این اندازه گیری 24 ساعت بطول انجامد.

2- عکس برداری: توسط اشعه ایکس و نوشیدن محلول باریوم.

3- فشارسنجی( MANOMETRY):یک سنسور فشار از طریق دهان به مری وارد گردیده و فشار اسفنکتر تحتانی مری را اندازه گیری میکند.

3- آندوسکوپی مری.

4- نمونه برداری( BIOPSY): یک نمونه از بافت مری برداشته شده و از حیث التهاب، سرطان و دیگر مشکلات مورد بررسی قرار میگرد.

درمان:

تغییر در شیوه زندگی:
1-بلافاصله پس از صرف غذا از دراز کشیدن، خم شدن زیاد و یا بلند کردن اشیاء سنگین اجتناب کنید.

2-تمرینات شکمی را نیز پس از صرف غذا محدود سازید.

3-لباسهای گشاد بپوشید و از به تن کردن لباسهای تنگ خودداری کنید. کمربند خود را نیز محکم نبندید.

4-چنانچه اضافه وزن دارید وزن خود را کاهش دهید.

5-از مصرف غذاهای پرچرب خودداری ورزید.

6-از مصرف شکلات، نعناع، غذاهای تند و ادویه دار، غذاهای اسیدی (مرکبات، آناناس ، گوجه فرنگی و فرآورده های آن)، نوشیدن چای و قهوه (و هرگونه نوشیدنی کافئین دار)، سرکه و مشروبات الکلی اجتناب ورزید. (به خصوص قبل از خواب)

7- از مصرف سبزیجاتی نظیر پیاز، کاهو، گل کلم، سیر، بروکلی و کلم بروکسل خودداری کنید.

8- از مصرف شیر و لبنیات حاوی کلسیم و چربی قبل از خواب بپرهیزید.

9- مصرف مکمل های کلسیم و مقادیر زیاد ویتامین C باعث تحریک ترشح اسید معده میگردند. بنابراین ازمصرف آنها قبل از خواب خودداری کنید.

10- از مصرف سیگار اجتناب ورزید.

11- در طول روز چندین وعده کم حجم و سبک مصرف کنید.

12-از مصرف غذا حداقل 2-3 قبل از خواب خودداری کنید.

13- سر تختخواب خود را به میزان 15-25 سانتی متر بالا بیاورید. همچنین میتواند زیر تشک تخت یک جسم گوه مانند قرار دهید. (قرار دادن چند بالش زیر سرو یا کتف تاثیرچشمگیری نخواهد داشت)

14- پروتئین و سلنیوم بیشتری مصرف کنید.

15- جویدن آدامس به مدت 30 دقیقه پس از صرف غذا با تحریک ترشح بزاق میتواند علایم سوزش سردل را تسکین دهید.

16- از مصرف بی رویه ی قرصهای ضد التهاب غیراستروئیدی (نظیر آسپرین، ناپروکسن و ایبوپروفن) اجتناب کنید.مصرف استامینوفن مجاز است.

درمان دارویی:

1-ضد اسیدها( ANTACIDS):باعث خنثی شدن اسید معده و افزایش PH معده میگردند. کوتاه اثر میباشند و بایستی حداقل هر دو ساعت یکبارو 30-60 دقیقه پس از صرف غذا و همچنین قبل از خواب مصرف گردند.

2- آنتاگونیست های هیستامین
(مهار کننده های گیرنده H2) (H2 RECEPTORS BLOCKERS): هیستامین از دیواره معده ترشح گردیده و با اتصال به گیرنده های واقع بر سلولهای تولید کننده اسید معده باعث تحریک آنها به تولید اسید میگردند. آنتاگونیستهای هیستامین از این اتصال جلوگیری کرده و ترشح اسید را کاهش میدهند. این داروها بایستی 30 دقیقه قبل از صرف غذا مصرف گردند. دوام اثرشان نیز طولانی مدت تر از ضد اسید ها میباشد.

3- مهارکننده های پمپ پروتون( PROTON PUMP INHIBITORS): موثر تر از آنتاگونیستهای هیستامین میباشند. چراکه ترشح اسید را تا حدود بسیار زیادی متوقف میسازند.30 ­ دقیقه قبل ازغذا بایستی مصرف گردند و دوام اثرشان نیز بیشتر از سایر داروهای رفلاکس معده میباشد. این دسته ازداروها برای افرادی که بدنشان به داروهای ضد اسید و یا مهار کننده هیستامین پاسخ نمیدهد، مناسب میباشد.

4- پروکینتیک ها( PROKINETICS/PRO MOTILITY DRUGS): این دسته از داروها باعث تحریک انقباضات عضلات مجاری گوارشی، افزایش فشار و انقباض اسفنکتر تحتانی مری و تقویت انقباضات حرکات دودی میگردند. بایستی نیم ساعت قبل از غذا مصرف گردند .

5- بیسموت ساب سالیسیلات( BISMUTH SUBSALICYLATE):سطح داخلی مری را میپوشاند و به مثابه یک لایه محافظ در برابر اسید معده عمل میکند.

6- آلژینیک اسید( ALGINIC ACID): ترکیب آلومینیوم هیدروکساید (ضد اسید) و منیزیوم کربنات و یا تری سیلیکات( MAGNESIUM TRISILICATE). ضد اسید باعث خنثی شدن اسید معده و عامل دیگر باعث ایجاد کف و ایجاد حایل بین معده و مری میگردد.

نکته:کاهش اسید معده در پی مصرف داروهای ضد اسید و کاهنده اسید معده خطر عفونتهای غذایی را افزایش میدهد.


درمان جراحی:

1-( NISSEN FUNDOPLICATION): بخش فوقانی معده به دور اسفنکتر تحتانی مری پیچیده میگردد. این عمل بصورت لاپاروسکوپی انجام میگیرد.



2- ( ENDOCINCH):بروی اسفنکتر تحتانی مری چند بخیه قرارداده میشود تا چندین چین روی آن ایجاد گردیده و عضله آن تقویت گردد.

3- ( STRATTA): توسط یک الکترود انرژی فرکانسهای رادیویی بر اسفنکتر تحتانی مری تابیده میگردد .

v سرطان معده

علت سرطان معده معلوم نیست. پولیپ خوش‌خیم معده و زخم مزمن و طولانی ممکن است به سرطان معده تبدیل گردد. مطمئنترین طریقه تشخیص سرطان معده عکسبرداری و تنها معالجه آن عمل جراحی است.

سرطان معده بیماری است که در آن سلول های سرطانی در معده افزایش پیدا می کنند و باعث ایجاد توده یا زخم در معده می شوند. منشأ این سلول های سرطانی معمولاً سلول های مخاط معده می باشد.

سرطان معده بیشتر در افراد میانسال و مسن دیده می شود و در آقایان بیشتر از خانم ها دیده می شود. سابقه عفونت های هلیکو باکتر پیلوری می تواند علت مهمی در ابتلا این بیماری باشد و همچنین زمینه ژنتیک نیز می تواند سبب ایجاد سرطان در افراد جوان و میانسال باشد. این سرطان ممکن است همراه سرطان هایی مانند سرطان کلیه، مغز و پوست نیز دیده شود.

علل :

عوامل زمینه ساز این بیماری عبارتند از سابقه رادیوتراپی معده (به هر علتی که باشد)، مصرف زیاد و طولانی مدت غذاهای کنسرو شده، غذاهای دودی و غذاهایی که مواد نگهدارنده در آن به کار برده شده است. مصرف غذاهای مانده می تواند زمینه ابتلا به سرطان معده را بیشتر کند. سرطان معده با توجه به پیشرفت بهداشت در کشورهای غربی کاهش پیدا کرده(به جز سرطان کاردیا و فوندوس معده)، ولی در کشورهای جهان سوم نه تنها کاهش پیدا نکرده، بلکه در بعضی از نقاط افزایش نیز یافته است.

مصرف زیاد و طولانی مدت غذاهای کنسرو شده، غذاهای دودی، غذاهایی که مواد نگهدارنده دارند و نیز غذاهای مانده از عوامل زمینه ساز سرطان معده هستند. پس از مصرف غذاهای بیرون و آماده تا حد ممکن پرهیز کنید.

علایم:

1- درد در ناحیه شکم (قسمت فوقانی، میانی شکم و اپی گاستریک)

2- احساس توده در شکم ( که از علایم دیررس و پیشرفته این بیماری می باشد)

3- احساس خستگی و ضعف و بی حالی که می تواند این علایم ثانویه ی کم خونی باشد.

4- همچنین بی اشتهایی، به ویژه بی اشتهایی به غذاهای گوشتی و کاهش وزن که گاهی با اتساع شکم و آسیت (جمع شدن آب در شکم) همراه می شود..

5- گاهی نیز بیماران با علایم متاستاتیک به پزشک مراجعه می کنند مانند درگیری غدد لنفاوی ناحیه گردن که باعث بزرگی در این ناحیه می شود و یا علایم دیگر متاستاز مانند زردی و برآمدگی شکم که نشانه درگیری کبد است.

6- شایع ترین علایم سرطان معده لاغری می باشد.

تشخیص:

لازم است از سنین متوسط به بالا، بررسی آندوسکوپی دوره ای در ناحیه معده به عمل آید و در صورت مشاهده ضایعات برجسته و تومورال یا ضایعات زخمی، از سطح مخاط معده نمونه برداری انجام شود. نکته مهم در نمونه برداری این است که جهت تایید قطعی لازم است از ضایعه مشکوک حدود 6 الی 9 بار نمونه برداری به عمل آید تا با اطمینان بیشتری سرطان معده تشخیص داده شود.

از رادیوگرافی با ماده حاجب، در مواردی که شخص تحمل آندوسکوپی را ندارد(ماندن افراد پیر و کسانی که دارای مشکلات روانی می باشند) استفاده می شود.

جهت تشخیص گسترش بیماری می توان از CT scan و CT شکم و سونوگرافی شکم و کبد استفاده کرد.

درمان:

در درمان این بیماران مهم ترین مساله تشخیص دقیق است. با بررسی باید مشخص گردد که بیماری چقدر گسترش پیدا کرده است. متاسفانه در اغلب موارد بیماری تقریباً به صورت گسترده معده را درگیر کرده و به همین علت نیز باید حتماً بلافاصله بعد از تشخیص قطعی، CT شکم انجام شود و مشخص شود که آیا بیمار قابل جراحی هست یا نه. قابل ذکر است در صورتی که تومور قابل درمان باشد، عمل جراحی ضرورت دارد و بعد از عمل جراحی و ارزیابی نمونه ها و اطلاع از نحوه درگیری غدد لنفاوی داخل شکم، درگیری سروز و صفاق بیمار، شیمی درمانی و رادیوتراپی باید انجام شود. توصیه می شود که هر دو درمان برای بیماران انجام شود، چون باعث جلوگیری از برگشت موضعی تومور می شود.

متاسفانه در اغلب موارد متاستاز(گسترش سلول های سرطانی) به سایر قسمت ها وجود دارد. در این موارد ابتدا باید شیمی درمانی و رادیوتراپی انجام شود و سپس بیمار برای جراحی ارجاع و تومور برداشته شود. در صورت متاستاز شدید، شیمی درمانی پیشنهاد اول است و در صورتی که بیماری غیر قابل درمان با روش های فوق باشد، باید از روش های تسکینی استفاده شود که شامل مسکن ها و استنت ها (لوله هایی که داخل معده گذاشته می شود) است. اخیراً روش های شیمی درمانی بسیار تغییر کرده و عوارض کم تری دارد و درصد بهبودی با استفاده از روش های جدید بسیار زیادتر شده است و حدود 60-50 درصد بیماران به درمان پاسخ مناسب می دهند.

برای جلوگیری از ابتلا به سرطان معده از مصرف غذاهای دودی، کنسرو شده، حاضری، مانده و دارای مواد نگهدارنده خودداری کنید و به جای آن میوه، سبزی و غذاهای تازه مصرف کنید.

عواقب عدم درمان به موقع این بیماری :

بهترین نتایج درمان هنگامی به دست می آید که بیمار در مراحل اولیه اقدام به درمان کند و بلافاصله بررسی شده و آندوسکوپی انجام گیرد. بهترین روش در این مورد روش اسکرینینگ می باشد. چون بیمار وقتی در مراحل اولیه است امکان بهبودی زیادی می باشد، ولی عدم درمان به موقع نه تنها شانس بهبودی را پایین می آورد، بلکه ممکن است سبب درگیر کردن بافت های مجاور هم شود و امکان درمان را بسیار ضعیف کند.

اقدامات و رژیم های غذایی خاص کمک کننده :

برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، بهتر است از غذاهای گیاهی و غذاهای تازه استفاده شود. از مصرف غذاهای کنسرو شده و مانده حتی الامکان خودداری شود و غذاهایی که مواد نگهدارنده دارند، خیلی کم استفاده شود. غذاهای دودی (مثل ماهی دودی و...) از برنامه غذایی حذف شوند و در عوض مقدار زیادی میوه جات و سبزی جات تازه مصرف شود.

توصیه کلی برای افراد مبتلا به این ییماری :

توصیه می شود در صورت مشاهده ی هر کدام از علایم بیماری، بلافاصله به پزشک متخصص مراجعه نمایند تا تحت بررسی و در صورت لزوم درمان مناسب قرار گیرند.

حتماً درمان را به صورت کامل انجام دهند و با توجه به درمان های اخیر که امکان بهبودی را بسیار بالا برده است، حتماً زیر نظر پزشکان متخصص انکولوژی و رادیوتراپی اقدام به درمان مناسب کنند و مطمئن باشند در صورتی که بیماری به موقع تشخیص داده شود و درمان گردد، نتایج مطلوبی از درمان حاصل خواهد شد.

قس عربی

المعدة (بالإنجلیزیة: Stomach) هی جزء القناة الهضمیة التی تلی المرئ، وتفضی بعدها إلى الأمعاء، وهی أشبه بکیس متمدد یستوعب الطعام حتى یهضم ثم یدفع إلى الأمعاء. وتقع المعدة على الجانب الأیسر العلوی من البطن.
ووظیفة المعدة هی هضم المواد الغذائیة التی نتناولها وخاصة المواد البروتینیة أی تکسیرها إلى جزیئات صغیرة، حیث تقوم جدران المعدة القویة بالضغط على الطعام لمدة 4 ساعات یتحول بعدها الطعام إلى شبه سائل بعد هذا یمر الطعام عبر فتحة البواب إلى الأمعاء الرفیعة والتی یبلغ طولها حوالی 20 قدمًا فی الشخص البالغ. ولذلک فهی ملفوفة على بعضها البعض حتى یتسع لها تجویف البطن. أول جزء فی الأمعاء دقیقة هو الإثنى عشر أی أن طوله یساوى عرض 12 إصبعًا وهنا تفتح قناتان فیه هما: ـ الحویصلة المراریة: وهی کیس صغیر یلتصق بالکبد وتحمل المرارة التی تهضم المواد الدهنیة ـ قناة البنکریاس: وتحمل العصارة البنکریاسیة والتی تقوم بالمساعدة فی عملیة الهضم ومعادلة حامض المعدة. وبعد أن یمر الطعام من الاثنى عشر یصبح صالحًا للامتصاص حیث تتم هذه العملیة داخل تلافیف الأمعاء الرفیعة وبنسبة ضئیلة فی الأمعاء الغلیظة. ویبطن جدار الأمعاء الرفیعة ملایین الخلایا الدقیقة التی تسمى الخمائل والتی تقوم بعملیة الامتصاص. ثم یلی ذلک القولون والذی یبلغ طوله 5 أقدام وهو على شکل ثلاث أضلاع مربعة حیث یمتد من الجهة الیمنى السفلیة من البطن إلى أعلى ثم ینثنی بعرض البطن تحت المعدة ثم ینثنی مرة أخرى نازلاً من الجهة الیسرى للبطن إلى أسفل. وتسمى نهایة القولون بالمستقیم الذی یبلغ طوله حوالی 6 بوصات ویقع فی تجویف الجزء العجزی من العمود الفقری. وینتهی المستقیم بقناة الشرج التی تکون مقفلة عادة بواسطة عضلة مستدیرة قویة تسمى عضلة فتحة الشرج. وتصل نفایات الطعام إلى القولون على هیئة نصف سائل حیث لا یسمح الجسم بخروجها على هذه الهیئة فیقوم القولون بامتصاص معظم السائل من هذه الفضلات ثم یخرج الباقی على هیئة براز. ویستغرق الطعام مدة 24 ساعة قبل المرور خارج القناة الهضمیة.فالمعدة لاتقبل أی طعام بارد جدا فهی تتضرر من ذلک ، وکذلک الطعام الساخن فهو یصیبها بقرحة المعدة.
محتویات [اعرض]
[عدل]إنزیمات المعدة

تحتوی المعدة على إنزیم الببسین وإنزیم الرینین.
[عدل]عملیة الهضم

تتم فی المعدة عملیتا هضم ، هضم میکانیکی بواسطة انقباض جدران المعدة على الطعام وهضم کیمائی من خلال إفراز الإنزیمات على الغذاء. تحتوی المعدة على حمض الهیدروکلوریک HCl والذی یقوم بتنشیط الببسین الذی یقوم بهضم البروتینات ، ویقوم حمض الهیدروکلویک أیضا بقتل الجراثیم الموجودة فی الطعام ، وکذلک تلعب المعدة دورا فی هضم الدهون حیث تتحول الدهون إلى مستحلب بواسطة حرارة المعدة ..
[عدل]أهمیة حامض الهیدروکلوریک فی المعدة

یهیئ الوسط الحمضی المناسب لعمل إنزیمات المعدة .
یعمل على تنشیط الببسینوجین إلى الببسین النشط .
یقتل المیکروبات التی توجد فی الطعام .
[عدل]المراجع

^ قالب:GeorgiaPhysiology
^ قالب:NormanAnatomy
[عدل]أنظر أیضًا

استئصال معدی
الالتهاب المعدی المعوی
[أظهر]ع · ن · ت
تشریح الجذع, جهاز الهضم: باستثناء الفم
[أظهر]ع · ن · ت
تشریح الإنسان
تصنیفات: أعضاءمعدة جهاز هضمی بطن

قس کوردی

گەدە ( بە ئینگلیزی: Stomach) ئەندامێکی ماسوولکەییە لە توورەکە دەچێت بە بەشی خوارەوەی سورێنچکەوە بەندە. گەدە هەرسی میکانیکی ئەنجام دەدات ئەمەش بە گوشینی خۆراک بە یارمەتی گرژبوونی ماسوولکەکانی. وە لە کاتی ئەم گوشینە ، ڕژێنە زۆر بچووکەکانی دیواری گەدە ئەنزیمەکان و ترشێک بەرهەم دێنن ، هەردوو دەردراوەکان بە یەکەوە کاردەکەن لە هەڵوەشاندنی خۆراک بۆ پارچەی زۆر بچووک ، وە ترشەکەش زۆربەی ئەو بەکتریایانە دەکوژێت کە لەوانەیە لەگەڵ خاراک قوت درابن. دوای چەند کاتژمێرێک دوای هەرسی میکانیکی و کیمیایی کە بەسەر خۆراک دادێت ، خۆراکە ماددەکە دەگۆڕێت بۆ تێکەڵەیەکی خەست پێی دەڵێن کیمۆس.
[دەستکاری]سەرچاوەکان

Holt : Modern Biology
http://en.wikipedia.org
[نیشاندان] ب و د
توێکاری مرۆڤ
[نیشاندان] ب و د
کۆئەندام و ئەندامەکانی لەشی مرۆڤ
پۆلەکان: توێکاری مرۆڤزانست

قس انگلیسی

The stomach is a muscular, hollow, dilated part of the digestion system which functions as an important organ of the digestive tract in some animals, including vertebrates, echinoderms, insects (mid-gut), and molluscs. It is involved in the second phase of digestion, following mastication (chewing).
The stomach is located between the esophagus and the small intestine. It secretes protein-digesting enzymes and strong acids to aid in food digestion, (sent to it via oesophageal peristalsis) through smooth muscular contortions (called segmentation) before sending partially digested food (chyme) to the small intestines.
The word stomach is derived from the Latin stomachus which is derived from the Greek word stomachos, ultimately from stoma (στόμα), "mouth". The words gastro- and gastric (meaning related to the stomach) are both derived from the Greek word gaster (γαστήρ).
Contents [show]
[edit]Role in digestion

Bolus (masticated food) enters the stomach through the oesophagus via the oesophageal sphincter. The stomach releases proteases (protein-digesting enzymes such as pepsin) and hydrochloric acid, which kills or inhibits bacteria and provides the acidic pH of two for the proteases to work. Food is churned by the stomach through muscular contractions of the wall called peristalsis – reducing the volume of the fundus, before looping around the fundus[3] and the body of stomach as the boluses are converted into chyme (partially digested food). Chyme slowly passes through the pyloric sphincter and into the duodenum of the small intestine, where the extraction of nutrients begins. Depending on the quantity and contents of the meal, the stomach will digest the food into chyme anywhere between forty minutes and a few hours. Your stomach can hold approximately 1.5 liters of food.
[edit]Anatomy of the stomach

The stomach lies between the esophagus and the duodenum (the first part of the small intestine). It is on the left upper part of the abdominal cavity. The top of the stomach lies against the diaphragm. Lying behind the stomach is the pancreas. The greater omentum hangs down from the greater curvature.


Greater omentum and stomach
Two sphincters keep the contents of the stomach contained. They are the esophageal sphincter (found in the cardiac region, not an anatomical sphincter) dividing the tract above, and the Pyloric sphincter dividing the stomach from the small intestine.


Stomach
The stomach is surrounded by parasympathetic (stimulant) and orthosympathetic (inhibitor) plexuses (networks of blood vessels and nerves in the anterior gastric, posterior, superior and inferior, celiac and myenteric), which regulate both the secretions activity and the motor (motion) activity of its muscles.
In adult humans, the stomach has a relaxed, near empty volume of about 45 ml. Because it is a distensible organ, it normally expands to hold about one litre of food,[4] but can hold as much as two to three litres. The stomach of a newborn human baby will only be able to retain about 30 ml.
[edit]Sections
The stomach is divided into four sections, each of which has different cells and functions. The sections are:
Cardia Where the contents of the oesophagus empty into the stomach.
Fundus Formed by the upper curvature of the organ.
Body or Corpus The main, central region.
Pylorus The lower section of the organ that facilitates emptying the contents into the small intestine.


Sections of the stomach
[edit]Blood supply


Schematic image of the blood supply to the stomach: left and right gastric artery, left and right gastro-omental artery and short gastric artery.[5]


A more realistic image, showing the celiac artery and its branches; the liver has been raised, and the lesser omentum and anterior layer of the greater omentum removed.
The lesser curvature of the stomach is supplied by the right gastric artery inferiorly, and the left gastric artery superiorly, which also supplies the cardiac region. The greater curvature is supplied by the right gastroepiploic artery inferiorly and the left gastroepiploic artery superiorly. The fundus of the stomach, and also the upper portion of the greater curvature, is supplied by the short gastric artery which arises from splenic artery.
Like the other parts of the gastrointestinal tract, the stomach walls are made of the following layers, from inside to outside:
mucosa The first main layer. This consists of the epithelium and the lamina propria (composed of loose connective tissue), with a thin layer of smooth muscle called the muscularis mucosae separating it from the submucosa beneath.
submucosa This layer lies over the mucosa and consists of fibrous connective tissue, separating the mucosa from the next layer. The Meissner's plexus is in this layer (AKA submucosal plexus).
muscularis externa
Over the submucosa, the muscularis externa in the stomach differs from that of other GI organs in that it has three layers of smooth muscle instead of two.
inner oblique layer: This layer is responsible for creating the motion that churns and physically breaks down the food. It is the only layer of the three which is not seen in other parts of the digestive system. The antrum has thicker skin cells in its walls and performs more forceful contractions than the fundus.
middle circular layer: At this layer, the pylorus is surrounded by a thick circular muscular wall which is normally tonically constricted forming a functional (if not anatomically discrete) pyloric sphincter, which controls the movement of chyme into the duodenum. This layer is concentric to the longitudinal axis of the stomach.
Auerbach's plexus (AKA myenteric plexus) is found between the outer longitundinal and the middle circular layer and is responsible for the innervation of both (causing peristalsis and mixing)
outer longitudinal layer
serosa This layer is over the muscularis externa, consisting of layers of connective tissue continuous with the peritoneum.


Micrograph showing a cross section of the stomach wall, in the body portion of the stomach. H&E stain.


Microscopic cross section of the pyloric part of the stomach wall.
[edit]Glands
Cardiac glands
(at cardia) Pyloric glands
(at pylorus) Fundic glands
(at fundus)

Different types of cells are found at the different layers of these glands:
Layer of stomach Name Secretion Region of stomach Staining
Isthmus of gland Mucous neck cells mucus gel layer Fundic, cardiac, pyloric Clear
Body of gland parietal (oxyntic) cells gastric acid and intrinsic factor Fundic only Acidophilic
Base of gland chief (zymogenic) cells pepsinogen Fundic only Basophilic
Base of gland enteroendocrine (APUD) cells hormones gastrin, histamine, endorphins, serotonin, cholecystokinin and somatostatin Fundic, cardiac, pyloric -
[edit]Control of secretion and motility

The movement and the flow of chemicals into the stomach are controlled by both the autonomic nervous system and by the various digestive system hormones:
Gastrin The hormone gastrin causes an increase in the secretion of HCl from the parietal cells, and pepsinogen from chief cells in the stomach. It also causes increased motility in the stomach. Gastrin is released by G-cells in the stomach in response to distenstion of the antrum, and digestive products(especially large quantities of incompletely digested proteins). It is inhibited by a pH normally less than 4 (high acid), as well as the hormone somatostatin.
Cholecystokinin Cholecystokinin (CCK) has most effect on the gall bladder, causing gall bladder contractions, but it also decreases gastric emptying and increases release of pancreatic juice which is alkaline and neutralizes the chyme.
Secretin In a different and rare manner, secretin, produced in the small intestine, has most effects on the pancreas, but will also diminish acid secretion in the stomach.
Gastric inhibitory peptide Gastric inhibitory peptide (GIP) decreases both gastric acid release and motility.
Enteroglucagon enteroglucagon decreases both gastric acid and motility.
Other than gastrin, these hormones all act to turn off the stomach action. This is in response to food products in the liver and gall bladder, which have not yet been absorbed. The stomach needs to push food into the small intestine only when the intestine is not busy. While the intestine is full and still digesting food, the stomach acts as storage for food.
[edit]EGF in gastric defense

Epidermal growth factor or EGF results in cellular proliferation, differentiation, and survival.[6] EGF is a low-molecular-weight polypeptide first purified from the mouse submandibular gland, but since then found in many human tissues including submandibular gland, parotid gland. Salivary EGF, which seems also regulated by dietary inorganic iodine, plays also an important physiological role in the maintenance of oro-oesophageal and gastric tissue integrity. The biological effects of salivary EGF include healing of oral and gastroesophageal ulcers, inhibition of gastric acid secretion, stimulation of DNA synthesis as well as mucosal protection from intraluminal injurious factors such as gastric acid, bile acids, pepsin, and trypsin and to physical, chemical and bacterial agents.[7]
[edit]Stomach as nutrition sensor

The stomach can "taste" sodium glutamate using glutamate receptors[8] and this information is passed to the lateral hypothalamus and limbic system in the brain as a palatability signal through the vagus nerve.[9] The stomach can also sense independently to tongue and oral taste receptors glucose,[10] carbohydrates[11] proteins,[11] and fats.[12] This allows the brain to link nutritional value of foods to their tastes.[10]
[edit]Absorption

Although the absorption is mainly a function of the small intestine, some absorption of certain small molecules nevertheless does occur in the stomach through its lining. This includes:
Water, if the body is too dehydrated
Medication, like aspirin
Amino acids (e.g. whey protein shake)
10-20% of ingested ethanol (e.g. from alcoholic beverages)[13]
Caffeine[citation needed]
[edit]Diseases of the stomach

Main article: Stomach disease
A large number of studies have indicated that most cases of peptic ulcers, gastritis, and stomach cancer are caused by Helicobacter pylori infection. The stomach has to regenerate a new layer of mucus every two weeks, or else damage to the epithelium may result.
[edit]In other animals



An endoscopy of a normal stomach of a healthy 65-year-old woman.
Although the precise shape and size of the stomach varies widely among different vertebrates, the relative positions of the oesophageal and duodenal openings remain relatively constant. As a result, the organ always curves somewhat to the left before curving back to meet the pyloric sphincter. However, lampreys, hagfishes, chimaeras, lungfishes, and some teleost fish have no stomach at all, with the oesophagus opening directly into the intestine. These animals all consume diets that either require little storage of food, or no pre-digestion with gastric juices, or both.[14]
The gastric lining is usually divided into two regions, an anterior portion lined by fundic glands, and a posterior with pyloric glands. Cardiac glands are unique to mammals, and even then are absent in a number of species. The distributions of these glands vary between species, and do not always correspond with the same regions as in man. Furthermore, in many non-human mammals, a portion of the stomach anterior to the cardiac glands is lined with epithelium essentially identical to that of the oesophagus. Ruminants, in particular, have a complex stomach, the first three chambers of which are all lined with oesophageal mucosa.[14]
In birds and crocodilians, the stomach is divided into two regions. Anteriorly is a narrow tubular region, the proventriculus, lined by fundic glands, and connecting the true stomach to the crop. Beyond lies the powerful muscular gizzard, lined by pyloric glands, and, in some species, containing stones that the animal swallows to help grind up food.[14]


Comparison of stomach glandular regions from several mammalian species. Yellow: oesophagus; green: glandular epithelium; purple: cardiac glands; red: gastric glands; blue: pyloric glands; dark blue: duodenum. Frequency of glands may vary more smoothly between regions than is diagrammed here. Asterisk (ruminant) represents the omasum, which is absent in Tylopoda (Tylopoda also has some cardiac glands opening onto ventral reticulum and nrumen[15]) Many other variations exist among the mammals.[16][17]
[edit]See also

Bariatric surgery, weight loss surgery
Foveolar cells, mucous producing cells of the stomach
Peristalsis, muscular movement that occurs in the gastrointestinal system, including the stomach
Borborygmus, growling of stomach
Digestion
Gastroesophageal reflux disease
Proton pump inhibitors
[edit]Additional Images


Stomach

[edit]References

^ Physiology at MCG 6/6ch2/s6ch2_30
^ stomach at The Anatomy Lesson by Wesley Norman (Georgetown University)
^ Richard M. Gore; Marc S. Levine. (2007). Textbook of Gastrointestinal Radiology. Philadelphia, PA.: Saunders. ISBN 1-4160-2332-1.
^ Sherwood, Lauralee (1997). Human physiology: from cells to systems. Belmont, CA: Wadsworth Pub. Co. ISBN 0-314-09245-5. OCLC 35270048.
^ Anne M. R. Agur; Moore, Keith L. (2007). Essential Clinical Anatomy (Point (Lippincott Williams & Wilkins)). Hagerstown, MD: Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 0-7817-6274-X. OCLC 172964542.; p. 150
^ Herbst RS (2004). "Review of epidermal growth factor receptor biology". International Journal of Radiation Oncology, Biology, Physics 59 (2 Suppl): 21–6. doi:10.1016/j.ijrobp.2003.11.041. PMID 15142631.
^ Venturi S.; Venturi M. (2009). "Iodine in evolution of salivary glands and in oral health". Nutrition and Health 20 (2): 119–134. doi:10.1177/026010600902000204. PMID 19835108.
^ Uematsu, A; Tsurugizawa, T; Kondoh, T; Torii, K. (2009). "Conditioned flavor preference learning by intragastric administration of L-glutamate in rats". Neurosci Lett. 451 (3): 190–3. doi:10.1016/j.neulet.2008.12.054. PMID 19146916.
^ Uematsu, A; Tsurugizawa, T; Uneyama, H; Torii, K. (2010). "Brain-gut communication via vagus nerve modulates conditioned flavor preference". Eur J Neurosci 31 (6): 1136–43. doi:10.1111/j.1460-9568.2010.07136.x. PMID 20377626.
^ a b De Araujo, Ivan E.; Oliveira-Maia, Albino J.; Sotnikova, Tatyana D.; Gainetdinov, Raul R.; Caron, Marc G.; Nicolelis, Miguel A.L.; Simon, Sidney A. (2008). "Food Reward in the Absence of Taste Receptor Signaling". Neuron 57 (6): 930–41. doi:10.1016/j.neuron.2008.01.032. PMID 18367093.
^ a b Perez, C.; Ackroff, K.; Sclafani, A. (1996). "Carbohydrate- and protein conditioned flavor preferences: effects of nutrient preloads". Physiol. Behav 59 (3): 467–474. doi:10.1016/0031-9384(95)02085-3. PMID 8700948.
^ Ackroff, K.; Lucas, F.; Sclafani, A. (2005). "Flavor preference conditioning as a function of fat source". Physiol. Behav 85 (4): 448–460. doi:10.1016/j.physbeh.2005.05.006. PMID 15990126.
^ "Alcohol and the Human Body". Intoximeters, Inc.. Retrieved 30 July 2012.
^ a b c Romer, Alfred Sherwood; Parsons, Thomas S. (1977). The Vertebrate Body. Philadelphia, PA: Holt-Saunders International. pp. 345–349. ISBN 0-03-910284-X.
^ William O. Reece (2005). Functional Anatomy and Physiology of Domestic Animals. ISBN 978-0-7817-4333-4.
^ Esther J. Finegan and C. Edward Stevens. "Digestive System of Vertebrates".
^ Muhammad Khalil. "The anatomy of the digestive system".
[edit]External links

Look up stomach in Wiktionary, the free dictionary.
Wikimedia Commons has media related to: Stomach
"Stomach" article from the Encyclopedia of Nursing & Allied Health, from enotes.com
Digestion of proteins in the stomach or tiyan
Site with details of how ruminants process food
Medical diagram of gastric blood supply
[show] v t e
Systems and organs of the animal anatomy
[show] v t e
Anatomy of torso, digestive system: Gastrointestinal tract, excluding mouth (TA A05.3–7, TH H3.04.02-04, GA 11.1141)
View page ratings
Rate this page
What's this?
Trustworthy
Objective
Complete
Well-written
I am highly knowledgeable about this topic (optional)

Submit ratings
Categories: StomachAbdomenDigestive systemOrgans