سماء

این واژه از اساس پارسى و پهلوى ست و تازیان(اربان) آن را از واژه پهلوىِ شَمْیا-شَمیها Shamya- Shamiha برداشته و معرب نموده و ساخته اند: السماء ، سماوات و ... !!! دیگر همتایان آن در پارسى اینهاست: آسمان Asman- Aseman (پهلوى: آسْمان/آزْمان - اوستایى : اَسْمانَم
) ، سِپهر Sepehr (پهلوى: سْپِهْر - همریشه واژه Sphere در انگلیسى) اَرشیا Arshia (پهلوى: اَرش پروردگار ، آسمان ، عالم ملکوت) ، گردون Gardun (پهلوى-پارسى: آسمان ، چرخ گردون) ، اَندرْواى Andarvay (پهلوى: جوّ آسمان ، فضا ، فلک ) ، سُواش Sovash (پهلوى: فضا، جوّ
، آسمان)