ناردین

ناردین. (ا. ف. ). بفتح نون و الف و کسر راء و دال مهملتین و سکون یاء مثناه تحتانیه و نون ماهیت آن کفته اند سنبل رومی است جهت آنکه دو سنبله است و مولف اختیارات بدیعی کفته بیخی است در رنک شبیه بمامیران و عروق الصفر و بشکل اسارون با ریشهای بسیار و ریشۀ این
باریکتر از ریشۀ اسارون و بهترین آن قوی تازۀ خوشبوی آنست و آنچه مائل بسفیدی باشد زبون طبیعت آن در دوم کرم و در سوم خشک افعال و خواص آن اعضاء الراس و الغذاء و النفض آشامیدن یک درم آن جهت فالج و لقوه و یرقان و منع انصباب مواد بمعده و جهت ادرار بول و حیض و تحلیل
اورام زخم و اکتحال آن موی مژکان برویاند بتنهائی و یا باکحال مناسبه و جلوس در طبیخ آن نیز جهت اوجاع کرده و امراض رحم نافع مضر رئه مصلح آن کثیرا و عسل مقدار شربت آن یک درم بدل آن سنبل هندی است مخزن الادویه عقیلی //////////// ناردین . (اِ) سنبل رومی . (قانون
ابوعلی سینا چ تهران ص 214) (ذخیره خوارزمشاهی ) (بحر الجواهر) (انجمن آرا) (فرهنگ شعوری ).سنبل رومی را گویند و آن زردرنگ می باشد و اگر در سرمه داخل کنند موی مژه را برویاند. (برهان قاطع) (آنندراج ). اسارون . (فرهنگ دزی ). نردین و ناردین : سنبل رومی ، معرب نَرذُس
یونانی است . (اقرب الموارد). سنبل الطیب . (ناظم الاطباء). مولف اختیارات بدیعی آرد: آن بیخی است به لون مشابه مامیران و عروق الصفر بود و به شکل اسارون ریشه ریشه داشته باشد لیکن ریشه آن باریکتر از ریشه اسارون بود. نیکوترین فربه تازه و خوشبوی و آنچه به سپیدی مایل
بود بد باشد و طبیعت ناردین گرم بود در دوم و خشک بود در سیم . در کحلها کنند موی مژه برویاند و وی بول و حیض براند و ورم رحم را نافع بود. در طبیخ وی نشستن و یکدرم از وی فالج و لغوه را نافع باشد و اسحاق گوید مضر است به شش و مصلح وی کتیرا بود با عسل و بدل وی سنبل
هندی بود. (از اختیارات بدیعی ). و نیز رجوع به تاج المصادر بیهقی شود.اسم یونانی مطلق سنبل است . (تحفه حکیم مومن ). کلمه یونانی است و اگر تنها گفته شود منظور سنبل هندی است . و اگر ناردین قلیطی گفته شود منظور سنبل اقلیطی یا سنبل رومی است و ناردین اوری سنبل جبلی
و ناردین اعر با معنایش سنبل بری است و به سنبل جبلی و فرو ۞ و اسارون گفته می شود زیراهمه اینها را بری می گویند. (ابن بیطار ج 2 ص 175). //////////// قس سُنْبُل الهِنْدِی، سُنْبُل السُورِی، سُنْبُل الطِیب، سُنْبُل العَصَافِیر، النَارِدِین در عربی: السُنْبُل الهِنْدِی
أو السُنْبُل السُورِی أو سُنْبُل الطِیب أو سُنْبُل العَصَافِیر أو النَارِدِین نبات اسمه العلمی (.Nardostachys jatamansi D.C أو Nardostachys grandiflora)، من الفصیلة الناردینیة . محتویات [أظهر] الموطن و الإنشار[عدل] موطنه الأصلی جبال الهملایا وفلسطین . الوصف
النباتی[عدل] خمری اللون احمر له رائحه طیبة یستعمل کمهدئ للاعصاب ومن جذوره یستخرج الزیت والکریم. الإستعمال[عدل] فی الطب القدیم[عدل] ذکره ابن جزلة فی کتابه المعروف بالمنهاج. و الحکیم حسن بن إبراهیم التفلیسی فی کتابه.کما ذکره الملک المظفر یوسف بن رسول الغسانی
فی کتابه "المعتمد فی الأدویة المفردة". ذُکِر فی الإنجیل: فأخذت مریم مناً من طیب ناردین خالص کثیر الثمن ودهنت قدمی یسوع ومسحت قدمیه بشعرها — یوحنا 3:12 . فی الطب الحدیث[عدل] أنظر أیضا[عدل] • السنبل الصینی. • السنبل الرومی. • السنبل الجبلی. • السنبل العربی.
المراجع[عدل] 1. ^ مذکور فی : Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis — العنوان : Prodromus systematis naturalis regni vegetabilis— تاریخ النشر: 1830 — https://dx.doi.org/10.5962/BHL.TITLE.286 • تفسیر کتاب دیاسقوریدوس فی الأدویة المفردة - ابن البیطار
المالقی. • - یوسف بن رسول الغسانی(توفى سنة 694 هجریة) ، کتاب "المعتمد فی الأدویة المفردة". /////////// قس یاتامان ناردوستاخی‌سی در آذری: Yataman nardostaxisi (lat. Nardostachys jatamansi və ya Nardostachys grandiflora)[1] - Nardostaxis cinsinə aid bitki növü.[2]
یاتامان ناردوستاخی‌سی (اینگیلیسجه: Nardostachys jatamansi‎، (فارسجا:سنبل هندی‎)، (تورکجه:Yataman nardostaxisi‎)، (عربجه:سنبل هندی‎)، (آنادوْلو تۆرکجه‌سی‌جه:Hint sümbülü‎)، (فرانسه‌جه:Indische Narde‎)، (آلمانجا:Indische Narde‎)) بیر نؤع بیتکی. /////////// قس
هینت سومبولو در ترکی استانبولی: Hint sümbülü (Nardostachys grandiflora), Hanımeligiller (Caprifoliaceae) familyasından bir tür çiçekli bitki. Çin, Hindistan ve Nepal'de Himalayalar'da yetişir. Çan şeklinde, pembe renkli, boyu yaklaşık 1 metreyi bulan bir bitkidir.
///////// Nardostachys jatamansi From Wikipedia, the free encyclopedia Spikenard Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked): Angiosperms (unranked): Eudicots (unranked): Asterids Order: Dipsacales Family: Caprifoliaceae Genus: Nardostachys Species:
N. jatamansi Binomial name Nardostachys jatamansi (D.Don) DC. Synonyms[1] • Fedia grandiflora Wall. ex DC., nom. inval. • Fedia jatamansi Wall. ex DC., nom. inval. • Nardostachys chinensis Batalin • Nardostachys grandiflora DC. • Patrinia jatamansi D.Don •
Valeriana jatamansi D.Don, nom. illeg. Nardostachys jatamansi is a flowering plant of the Valerian family that grows in the Himalayas. It is a source of a type of intensely aromatic amber-colored essential oil, spikenard. The oil has, since ancient times,
been used as a perfume, as a medicine and in religious contexts. It is also called spikenard, nard, nardin, or muskroot. Contents [show] Description[edit] Nardostachys jatamansi is a flowering plant of the honeysuckle family that grows in the eastern Himalayas,
primarily in a belt through Kumaon, Nepal, Sikkim and Bhutan.[2] The plant grows to about 1 m in height and has pink, bell-shaped flowers. It is found in the altitude of about 3000–5000 meters. Rhizomes (underground stems) can be crushed and distilled into
an intensely aromatic amber-colored essential oil, which is very thick in consistency. Nard oil is used as a perfume, an incense, a sedative, and an herbal medicine said to fight insomnia, birth difficulties, and other minor ailments.[3] Phytochemistry[edit]
The chemical components of Nardostachys jatamansi have been assayed in a number of different studies. These compounds include:[4] • acaciin • ursolie acid • octacosanol • kanshone A • nardosinonediol • nardosinone • aristolen-9beta-ol • oleanolic acid • beta-sitosterol
Historical use[edit] Main article: Spikenard Nardostachys jatamansi may have been used as an ingredient in the incense known as spikenard, although lavender has also been suggested as a candidate for the spikenard of classical times.[citation needed] It also
has a variety of purported uses in the state of Sikkim located in Northeastern India. [5] References[edit] 1. Jump up^ "Nardostachys jatamansi", The Plant List, retrieved 2014-09-19 2. Jump up^ Bakhru, H.K. (1993). Herbs that heal : natural remedies for good
health (3. print. ed.). New Delhi u.a.: Orient Paperbacks. p. 117. ISBN 8122201334. 3. Jump up^ Dalby, Andrew (2000), Dangerous Tastes: the story of spices, London: British Museum Press, ISBN 0-7141-2720-5 (US ISBN 0-520-22789-1) pp. 83–88 4. Jump up^ Zhang,
X; Lan Z; Dong XP; Deng Y; Hu XM; Peng T; Guo P. (January 2007). "Study on the active components of Nardostachys chinensis". Zhong Yao Cai. 30 (1): 38–41. PMID 17539300. 5. Jump up^ O'Neill, Alexander; et al. (2017-03-29). "Integrating ethnobiological knowledge
into biodiversity conservation in the Eastern Himalayas". Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine. 13 (21). doi:10.1186/s13002-017-0148-9. Retrieved 2017-05-11. External links[edit] Wikisource has the text of the 1911 Encyclopædia Britannica article Spikenard.
• Original botanical description by David Don from Prodromus Florae Nepalensis (1825), in Latin (archived by the Biodiversity Heritage Library) • Caldecott, Todd (2006). Ayurveda: The Divine Science of Life. Elsevier/Mosby. ISBN 0-7234-3410-7. Contains a detailed
monograph on Nardostachys grandiflora, N. jatamansi (Jatamamsi) as well as a discussion of health benefits and usage in clinical practice. Available online at http://www.toddcaldecott.com/index.php/herbs/learning-herbs/354-jatamamsi • Celtnet Spice Guide information
page for spikenard Taxon identifiers • Wd: Q15283858 • GBIF: 4095996 • GRIN: 410928 • IPNI: 60457703-2 • NCBI: 768052 • Plant List: kew-2382350 • Species+: 29093 • Tropicos: 33500492 Categories: • Caprifoliaceae • Flora of Tibet • Perfume ingredients • Spices
• Incense material Flora of Nepal