روضه
نویسه گردانی:
RWḌH
روضه /ro[w]ze/ ۱. [مجاز] مطالب و اشعاری که در سوگواری و عزاداری بالای منبر می‌خوانند. Δ مٲخوذ از نام کتاب «روضةالشهدا» تٲلیف ملاحسین کاشفی، از علما و وعاظ دورۀ تیموریان که آن را در سال ۹۰۸ هجری قمری دربارۀ وقایع کربلا و شهادت حضرت امام حسین تٲلیف کرده. ٢. [مجاز] جلسه‌ای که برای خواندن این سوگواری برگزار می‌شود: رفته بودم روضه. ٣. [قدیمی] باغ؛ گلستان؛ گلزار؛ سبزه‌زار؛ مرغزار. ۴. [قدیمی، مجاز] قبر بزرگان دینی. ۵. [قدیمی] بهشت. ⟨ روضهٴ رضوان: [قدیمی] باغ بهشت. فرهنگ فارسی عمید
واژه های همانند
۵۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
نیمه روزه . [ م َ / م ِ زَ / زِ ] (ص نسبی ) نصف روزه . کارگری که یک نیمه از روز کارکند. نیمه روزی .
روزه گشا. [ زَ / زِ گ ُ ] (اِ مرکب ) اندک چیزی از خوردنی که بدان افطار کنند. (آنندراج ). افطار. (یادداشت مؤلف ) : باز بنای توبه را عشق خراب...
روزه گیاه . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) این ترکیب فقط در بیت زیر از خاقانی آنهم فقط در نسخه ٔ عبدالرسولی (ص 210) آمده معنی آن بدرستی معلوم نشد...
زبان روزه . [ زَ ن ِ زَ / زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در تداول عامه : در حال روزه . روزه دار.
روزه رفتن . [ زَ / زِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) در بعض لهجه ها بمعنی روزه گرفتن است . (از یادداشت مؤلف ).
روزه خواری . [ زَ / زِ خوا / خا ](حامص مرکب ) عمل روزه خوار. رجوع به روزه خوار شود.
روزه خوردن . [ زَ / زِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) روزه نگرفتن در ماه رمضان . روزه را شکستن .
روزه ٔ مریم . [ زَ / زِ ی ِ م َ ی َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خاموشی و سکوت است . (از برهان قاطع) (از انجمن آرا) (از غیاث اللغات ) (ا...
روزه داشتن . [ زَ / زِ ت َ ] (مص مرکب ) صوم . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن ). صیام . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن ). روزه دار بودن ...
روزه شکستن . [ زَ/ زِ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) افطار کردن : نی کارمرد روزه ٔ همت شکستن است گر خضر آبش آرد عیش جوان کشد. ۞ امیرخسرو (از آنندر...