روضه
نویسه گردانی:
RWḌH
روضه /ro[w]ze/ ۱. [مجاز] مطالب و اشعاری که در سوگواری و عزاداری بالای منبر می‌خوانند. Δ مٲخوذ از نام کتاب «روضةالشهدا» تٲلیف ملاحسین کاشفی، از علما و وعاظ دورۀ تیموریان که آن را در سال ۹۰۸ هجری قمری دربارۀ وقایع کربلا و شهادت حضرت امام حسین تٲلیف کرده. ٢. [مجاز] جلسه‌ای که برای خواندن این سوگواری برگزار می‌شود: رفته بودم روضه. ٣. [قدیمی] باغ؛ گلستان؛ گلزار؛ سبزه‌زار؛ مرغزار. ۴. [قدیمی، مجاز] قبر بزرگان دینی. ۵. [قدیمی] بهشت. ⟨ روضهٴ رضوان: [قدیمی] باغ بهشت. فرهنگ فارسی عمید
واژه های همانند
۵۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
روزه گشودن . [ زَ / زِ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) افطار کردن . (ناظم الاطبا). رجوع به روزه گشادن شود.
روضة السلام . [ رَ ض َ تُس ْ س َ ] (ع اِ مرکب ) مرغزار سلامت . باغ آسایش و راحت ، و در دو شاهد زیر ظاهراً کنایه از بغداد است و موهم معنی لغوی ...
روزه شکستن . [ زَ/ زِ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) افطار کردن : نی کارمرد روزه ٔ همت شکستن است گر خضر آبش آرد عیش جوان کشد. ۞ امیرخسرو (از آنندر...
روزه داشتن . [ زَ / زِ ت َ ] (مص مرکب ) صوم . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن ). صیام . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن ). روزه دار بودن ...
عیش ده روزه . [ ع َ / ع ِ ش ِ دَه ْ زَ / زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عمر کوتاه . زندگی و حیات اندک . (ناظم الاطباء). کنایه از حیات اندک دنیا ا...
روزه واکردن . [ زَ / زِ ک َدَ ] (مص مرکب ) افطار کردن . (آنندراج ) : خمار باده در چشمم سیه کرده است عالم رابیا ساقی که وقت شام باید روزه ...
روزه ٔ گنجشکی . [ زَ / زِ ی ِ گ ُ ج ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) روزه ای که تا نیمه ٔ روز می گیرند.
عبرت شش روزه . [ ع ِ رَ ت ِ ش ِ زَ / زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب )کنایه از آسمان و زمین و آنچه در مابین آسمان و زمین و روی زمین است از مخلو...
روزه بازکردن . [ زَ / زِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) روزه گشودن . افطار کردن .
زاده ٔ شش روزه . [ دَ / دِ ی ِ ش ِ زَ / زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از جهان و مخلوقات است . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). هر دو جهان و آن...