قرعه
نویسه گردانی:
QRʽH
قرعه /qor'e/ ۱. سهم؛ نصیب. ۲. تکۀ کاغذ یا هر چیز دیگر دارای شماره یا نشانه که به‌وسیلۀ انتخاب تصادفی آن، سهم و نصیب کسی را معین می‌کنند؛ پشک. ⟨ قرعه انداختن: (مصدر لازم) [قدیمی] انتخاب تصادفی از طریق قرعه. ⟨ قرعه زدن: = ⟨ قرعه انداختن ⟨ قرعه کشیدن: = ⟨ قرعه انداختن فرهنگ فارسی عمید مترادف و متضاد پشک، سهم، قسمت، نصیب فعل بن گذشته: قرعه کشید بن حال: قرعه کش
واژه های همانند
۱۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
قرعه زن . [ ق ُ ع َ / ع ِ زَ ] (نف مرکب ) آنکه به قرعه فال زند. (آنندراج ) : قول سه کس نیست بین ،پر استوارشاعر و قرعه زن و اخترشمار.امیرخسرو...
قرعه کشی . [ ق ُ ع َ / ع ِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل قرعه کشیدن .
گردش قرعه . [ گ َ دِ ش ِ ق ُ ع َ / ع ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از غلطیدن قرعه است . (آنندراج ) : غافل مگشای چشم پرشنگ بر گردش قرعه ه...
قرعه کشیدن . [ ق ُ ع َ / ع ِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) قرعه زدن . پشک انداختن .
قرعه افکندن . [ ق ُ ع َ / ع ِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) قرعه زدن . فال زدن . پشک انداختن .
قرعه انداختن . [ ق ُ ع َ / ع ِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) قرعه زدن .
قرعه ٔ ذات الرقاع . [ ق ُ ع َ / ع ِ ی ِ تُرْ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) استخاره ٔ ذات الرقاع . (آنندراج ) : چشم و رویش بوسه داد اندر وداع اذن ه...
قرعة. [ ق َ رَ ع َ ] (ع اِمص ) بی موشدگی . (منتهی الارب ). کَلی . (بحر الجواهر). || (اِ) جای بی موی از سر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || ...
قرعة. [ ق َ ع َ ] (ع اِ) یکی قرع . رجوع به قرع شود. || داغی است که بر ساق شتر کنند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
قرعة. [ ق ُ ع َ ] (ع اِ) داغی است که بر وسط بینی شتر کنند. || گزین مال . || آنچه به فال زنند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). پشک : آسما...