دار
نویسه گردانی:
DʼR
دار /dār/ معنی ۱. تیر چوبی بلند و عمودی که بر سر آن حلقه و ریسمان میبندند و محکومین به اعدام را به آن حلقآویز میکنند. ۲. چهارچوبی که برای بافتن فرش و گلیم کاربرد دارد: دار قالی. ۳. [قدیمی] درخت: امروددار، دیودار، سپیددار (سپیدار)، سرخدار، ◻︎ تن ما چو میوهست و او میوهدار / بچینند یک روز میوه ز دار (اسدی: ۴۱۱). ۴. [قدیمی] تیر یا چوبی که در سقف خانه میاندازند. ⟨ دار زدن: (مصدر متعدی) به دار آویختن. فرهنگ فارسی عمید. //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////سائلان را از تو سیم و زائران را از تو زر دوستان را از تو بخت و دشمنان را از تو دار. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// فرخی . /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// دیگر روز فرمود دارها بزدند و بسیار از طوسیان را بر آنها کشیدند. (تاریخ بیهقی). ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// شیرمردان دین در آخر کار نردبانی بساختند از دار. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// سنایی. //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// گر کار من از عشقش با شحنه و دار افتد از شحنه نترسم من وز دار نیندیشم. /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// خاقانی. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ز آن حسین از دار تو منصور شد کز هزاران تخت بهتر دار تو. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// عطار. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// نپرسد نیندیشد از کارشان همانگه کند زنده بردارشان. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// فردوسی. //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد ۱. صلابه، صلیب ۲. بیت، خانه، سرا، مقر، مکان، منزل ۳. چوب فعل بن گذشته: داشت بن حال: دار دیکشنری انگلیسی ترکی عربی gallows, tree
واژه های همانند
۴۴۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۸ ثانیه
شک دار. [ ش َ ] (نف مرکب ) شک دارنده . دارای تردید: انسان (یا شخص ) چرا روزه ٔ شک دار بگیرد؟ (یادداشت مؤلف ).
غم دار. [ غ َ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ غم . حزین . انده دار : جز در غم تو قدم نداریم غم دار توییم و غم نداریم .نظامی .
حق دار. [ ح َ ] (نف مرکب ) صاحب حق . محق . مستحق .- امثال :حق به حقدار می رسد .
پی دار. [ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) (گندم ، آرد، خمیر) که ریع بسیار دارد. صاحب ریع. دارای قوت و چسبندگی . || (گوشت ...)؛ دارای قوت . دارای پی و...
تب دار. [ ت َ ] (نف مرکب ) کسی که تب داشته باشد. (بهار عجم ) (آنندراج ). محموم . مبتلا به تب : به رنج نیز نیاسوده ام ز خدمت توچو شمع در نظر...
تن دار. [ ت َ ] (نف مرکب ) بزرگ جثه . تناور.فربه . کلان . درشت . بزرگ جسم : عطاط؛ مرد دلاور و تن دار.امح ؛ فربه تن دار. درعث ؛ کلانسال تن دار. کبر ...
ته دار. [ ت َه ْ ] (اِ مرکب ) نامی است که در رودبار به درخت داغداغان دهند. رجوع به داغداغان شود. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
ته دار. [ ت َه ْ ] (نف مرکب ) پایه دار، مانند جام و جز آن . || کم عمق . (ناظم الاطباء). رجوع به ته و ترکیبهای آن شود.
تنه دار. [ ت َ ن َ /ن ِ ] (نف مرکب ) درخت ساقه دار. (ناظم الاطباء). تناور. آنکه اندامی بزرگ دارد از انسان و حیوان و گیاه .
جام دار. (نف مرکب ) مرکب از: جام (پیاله ) و دار (دارنده ). یعنی ساقی . پیاله دهنده . || (اِ) کنایه از شرابخوار. (آنندراج ) : به جامی که یک ...