بنا
نویسه گردانی:
BNA
1- بنا (با تشدید ن: کسی که ساختمان می سازد) bannā. همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست: زاویل zāvil، زاویر zāvir (دری) 2- بنا banā (جمع: ابنیه) (خانه، سرا). (فردوسی: بناهای آباد گردد خراب). همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست: سرا، خانه (دری) یائون yāṳn (اوستایی: yaona). 3- بنا banā که در عربی بِنا خوانده می شود به این معنی هاست: بلند کردن، برافراشتن، بنا گذاشتن؛ طرح ریزی کردن؛ زن به خانه آوردن؛ تن، جسم. (فرهنگ عربی ـ فارسی لاروس). همتای پارسی این واژه ی عربی، این است: آفرا āfrā (مانوی: āfrāh). ***فانکو آدینات 09163657861
واژه های همانند
۱۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
بنا. [ب ُ ] (اِ) بلغت زند، پی . بنیاد. (از ناظم الاطباء).
بنا. [ ب ِ ] (از ع ، اِ) عمارت . (غیاث اللغات ). عمارت . لاد. ساختمان . (ناظم الاطباء). مقابل عرصه . مقابل اعیانی . آن قسمت از خانه که در آن س...
بنا. [ ب َن ْ نا ] (از ع ، ص ) معمار و بسیار بناکننده . (غیاث اللغات ) : معمار دین آثار او دین زنده از کردار اوگنجی است آن دیوار او از خضر بنّا...
بناء. [ ب َن ْ نا ] (ع ص ) که ساختمان را برپا کند. که خانه ، دکان و دیگر ساختمان ها را سازد. که پیشه ٔ او ساختن خانه ها و دیگر بناهاست .
بناء. [ ب ِ ] (ع مص ) برآوردن خانه . (آنندراج ) (منتهی الارب )(ناظم الاطباء). بنا کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن ). || زن بخانه آ...
هفت بنا. [ هََ ب ِ ] (اِ مرکب ) به معنی هفت پرگار است که کنایه از هفت آسمان باشد. (برهان ).
علی بناء. [ ع َ ی ِ ب َن ْ نا ] (اِخ ) ابن احمدبن محمد بنای دمیاطی . او راست : الذخائرالمهمات فی ذکر ما یجب الایمان به من المسموعات ، که در...
علی بناء. [ ع َ ی ِ ب َن ْ نا ] (اِخ ) ابن یحیی بن محمد بناء زیدی . از مفسران به شمار می رفت و در حدود سال 680 هَ . ق . در قید حیات بود. او را...
وادی بنا. [ ب َ ] (اِخ ) موضعی در یمن از توابع بنا. (از معجم البلدان ذیل بَنا).