پیکانه سم . [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ س ُ ] (ص مرکب ) آنچه سمش به اندام پیکان باشد. آنکه سمش چون پیکان بوداز سختی . یا آنکه چنان پیکان بهر چی...
سم افکنده . [ س ُ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) افکنده ٔ سم . ستور که سم آن افتاده باشد. || کنایه از عاجز و درمانده از حرکت و رفتار. (آنندراج...
سم الحمار. [ س َم ْ مُل ْ ح ِ ] (ع اِ مرکب ) خرزهره . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). رجوع به سم شود.
سم الخیاط. [ س َم ْ مُل ْ ] (ع اِ مرکب ) سوراخ سوزن . رجوع به سم شود.
سم افکندن . [ س ُاَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از لنگ شدن . (برهان ).
گرگ سیمین سم . [ گ ُ گ ِس ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از مردم غالب و قوی و پرزور و زیادتی کننده باشد. (برهان ) (انجمن آرا). || کنایه ...
سنگ در سم بودن . [ س َ دَ س ُ دَ ] (مص مرکب ) رجوع به سنگ در موزه افتاده شود.
صم . [ ص ُم م ] (ع ص ، اِ) ج ِ اَصَم ّ و صَمّاء. (منتهی الارب ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). ناشنوایان . کَران . کَرها : زبان بریده به کنجی نشسته ...
صم . [ ص َم م ] (ع مص ) کر شدن و نشنیدن . (منتهی الارب ). || وقولهم صمت حصاة بدم ؛ یعنی کثرت خون بحدی است که اگر سنگریزه را اندازی شنی...
صم . [ ص ِم م ](ع اِ) شیر بیشه . || بلا. (منتهی الارب ).