بو
نویسه گردانی:
BW
بو. [ ب َوو ] (ع اِ) پوست شتربچه که پر از کاه و مانند آن کرده بر آن شتران دوشند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد): فلان اخدع من البو و انکد من اللو. (اقرب الموارد). || بچه ٔ ناقه . || خاکستر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || مرد گول . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
واژه های همانند
۴۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
بو کشیدن . [ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) بوی چیزی را از دور استشمام کردن . || دریافتن نشان چیزی . (فرهنگ فارسی معین ).
بو داشتن . [ ت َ ] (مص مرکب ) دارای بوبودن . || نشانه و اثر داشتن : او ز یکرنگی عیسی بو نداشت وز مزاج خم عیسی خو نداشت .مولوی .
بو سوختن . [ ت َ ] (مص مرکب ) بخور کردن خوشبوئیها. (آنندراج ).- بوی خوش سوختن ؛ عود و جز آن را بر آتش نهادن . خوشبوی ساختن جایی را : بفرمود ...
بو شنیدن . [ ش ِ دَ ] (مص مرکب ) بوی بدماغ رسیدن . || مطلع شدن . مرادف بو بردن . || احساس کردن و درک کردن : هرکه نشنیده ست روزی بوی عشق...
بو گرفتن . [ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) بو یافتن چیزی . کسب بو کردن . (فرهنگ فارسی معین ) : چو مشک از ناف عزلت بو گرفتم به تنهایی چو عنقا خو گر...
بو یافتن . [ ت َ] (مص مرکب ) نصیبی یافتن . بهره ای بردن : منت ایزد را که رنجم چون صبا ضایع نشدعاقبت بویی از آن سیب زنخدان یافتم . صائب (...
گونده بو. [ گُن ْ دِ ] (اِخ ) ۞ نام پادشاه بورگُنْی ۞ و عموی کلوتیدا است که در سال 516 م . میزیسته است .
غالیه بو. [ ی َ / ی ِ ] (ص مرکب ) غالیه بوی . رجوع به غالیه بوی شود : بخواب دوش چنان دیدمی که زلفینش گرفته بودم و دستم هنوز غالیه بوست .سعد...
بو و برنگ . [ وُ ب َ رَ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) اثر وجودی . خاصیت . فعالیت . بدرد مردم خوردن . کارآمد بودن . (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده ).
رنگ و بو. [ رَ گ ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) رنگ و بوی . رجوع به رنگ و بوی شود.