ثایة
نویسه گردانی:
ṮAY
ثایة. [ ی َ ] (ع اِ) شوغای گوسفند. آغل گوسپندان و شتران در صحرا یا نزدیک خانه . || سنگ توده ای است پست بقدر مرد نشسته که در صحرا سازند برای نشان . || ثاوة.
واژه های همانند
۸۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
صائح . [ ءِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از صیحة.
گونه‌های گیاهی که تاب و تحمل زندگی در سایه را دارند و برای رسیدن به نور رقابت میکنند، (به انگلیسی: shade-tolerant species)
بی سایه . [ ی َ / ی ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + سایه ) که سایه ندارد. || سخت شتابان در رفتار : چنان بی سایه شد چونان بی آزرم که بر چشمش جهان ...
سایه ور. [ ی َ / ی ِ وَ ] (ص مرکب ) سایه دار و هر چیز که سایه دهد. (ناظم الاطباء). دارای سایه . پرسایه : باغ تو پر درخت سایه ور است از پی خوی...
سایه کر. [ ی َ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کلیائی بخش سنقر کلیائی شهرستان کرمانشاه واقع در 32 هزارگزی شمال باختری سنقر و 3 هزارگزی هفت آ...
سایه گه . [ ی َ گ َه ْ ](اِ مرکب ) سایه گاه . جائی که سایه باشد : بجم گفت کای خسته از رنج راه بدین سایه گه از چه کردی پناه . فردوسی .بخفت ...
سایه ترس . [ی َ / ی ِ ت َ ] (ص مرکب ) جن زده . دیو زده : زیر مبین تا نشوی پایه ترس پس منگر تا نشوی سایه ترس .نظامی .
سایه خفت . [ ی َ / ی ِ خ ُ ](ن مف مرکب ) خفته ، آرمنده در سایه . (ناظم الاطباء).
سایه دست . [ ی َ / ی ِ دَ ] (اِ مرکب ) احتراماً. توصیه ٔ کتبی . سفارش کتبی در حق کسی : یک سایه دستی مرحمت فرمائید.
سایه رست . [ ی َ / ی ِ رُ ] (ن مف مرکب ) کنایه از ناز پرورده . (غیاث ). کسی که در ناز و نعمت بگذراند و گرم و سرد روزگار ندیده باشد. (آنندراج ) ...