جامح
نویسه گردانی:
JAMḤ
جامح . [ م ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از جُموح و جِماح . (اقرب الموارد). اسب توسنی کننده . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). سرکشی کننده . (آنندراج ). اسب سرکش و شرور. (ناظم الاطباء). توسن سرکش . || خودرای شونده . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). || شتاب کننده : لولّوا الیه و هم یجمحون ؛ ای یسرعون . (سوره ٔ 57/9). آنکه سوار باشد بر هوای نفس خود و او را از آن بازنتوان گردانید. || آنکه سر باز زند. ج ، جوامح . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). این کلمه برای مذکر و مؤنث یکسان است ، برای هردو به همین صورت آید. (از اقرب الموارد). || (اِ) زنی که بدون طلاق و اجازت شوهر نزد اهل رود. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۱۵۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
جامه شوئی . [ م َ / م ِ ] (حامص مرکب ) عمل آنکه جامه شوید. شغل گازر : جامه شوئی نکرده مادر من نه پدر تیم را نگهبانی .سوزنی .
جامه فروش . [ م َ / م ِ ف ُ ] (نف مرکب ) فروشنده ٔ لباس و رخت . (ناظم الاطباء). کسی که لباس و پیراهن میفروشد. پیراهن فروش . لباس فروش . ثواب :...
جامه کردن . [ م َ/ م ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) جامه در بر کردن . (بهار عجم ) (از ارمغان آصفی ). رجوع به جامه در بر کردن شود.
خواب جامه . [ خوا / خام َ / م ِ ] (اِ مرکب ) لباس خواب . (ناظم الاطباء). پیراهن بلند که گاه خواب پوشند. (یادداشت بخط مؤلف ).
جامه دوزی . [ م َ / م ِ ] (حامص مرکب ) درزی گری . خیاطت . خیاطی . شغل جامه دوز. عمل آنکه جامه دوزد.
جامه داری . [ م َ / م ِ ] (حامص مرکب ) کار جامه دار. شغل کسی که جامه نگاه دارد. عمل آنکه در حمام جامه ها را نگاهبانی میکند. رجوع به جامه د...
جامه دران . [ م َ / م ِ دَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) چاک زنان در جامه . (ناظم الاطباء). درحال جامه دریدن : صبح شد از وداع شب با دم سرد و خون د...
جامه دران . [ م َ / م ِ دَ ] (اِخ ) نام نوائی است از جمله ٔ مصنفات نکیسا و این نوا را چنان نواخت که همه ٔ حضار از شور و شوق جامه های خود را ...
جامه خانه . [ م َ / م ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ای باشد که رُخوت پوشیدنی و غیرپوشیدنی و دوخته ونادوخته در آن نهند. (برهان ). خانه ای که ...
جامه خوار. [ م َ / م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) نوعی کرم که جامه را خورد. سُرعوف . (منتهی الارب ). بید.