کوب
نویسه گردانی:
KWB
کوب. (ا)، (زبان مازنی)، فرش حصیری.
واژه های همانند
۷۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
پیله کوب . [ ل َ / ل ِ ] (ن مف مرکب ) نیم کوب . نیم کوفته . کبیده . بلغور. رجوع به پله کو شود.
تخته کوب . [ ت َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) که با تخته ساخته شده باشد، چون سقفی یا کف اطاقی : بیشتر سقف اطاقهای گیلان و مازندران را تخته کوب...
کرنج کوب . [ ک َ رَ ] (نف مرکب ) کوبنده ٔ کرنج . کوبنده ٔ برنج . که برنج کوبد. برنج کوب . || (اِ مرکب ) آلتی که با آن برنج کوبند. برنج کوب .-...
کوب یازه . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) مطراق و چکش آهنگری و مسگری را گویند. (برهان ) (آنندراج ). مطرقه و چکش آهنگری و مسگری . (ناظم الاطباء). || ...
کلوخ کوب . [ ک ُ ] (نف مرکب ) کوبنده ٔ کلوخ . که کلوخ کوبد. || (اِ مرکب ). تخماق . (ناظم الاطباء). آلتی است که مزارعان بدان کلوخ کلان را ...
قلعه کوب . [ ق َ ع َ ] (نف مرکب ) قلعه کوبنده .- توپ قلعه کوب ؛ توپی که قلعه ها را ویران سازد.
گندم کوب . [ گ َ دُ ] (اِ مرکب ) آلتی است که با آن گندم را می کوبند : چه نیمور و چه اشنان کوب بقال چه نیمور و چه گندم کوب هرّاس .سوزنی .
نقره کوب . [ ن ُ رَ / رِ ] (ن مف مرکب ) سیم کوفت . نقره کوفت . یشار. مفضض . مرصع به نقره . با میخ های سیمین آذین شده .(یادداشت مؤلف ). || (نف ...
هاون کوب . [ وَ] (نف مرکب ) شخصی را گویند که به جهت عطاران و طبیبان دارو و اجزای معاجین بکوبد. (برهان ) : ببند ار کحل دین خواهی کمر چون د...
دار و کوب . [ رُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) امر از داشتن و کوبیدن . داروگیر. بگیرو ببند : برآمد خروشیدن داروکوب درخشیدن خنجر و زخم چوب .فردوسی .