آ
نویسه گردانی:
ʼA
1 - فعل امر از مصدر آمدن که بیش تر به شکل آی می آید و یا با «ب» زینت به صورت بیا به کار می رود.
2 - در زبان اوستایی پیشوندی است که بر سر برخی واژه ها می آید و به معانی گوناگونی به کار می رود: پیش، جلو، نزد، نزدیک، به خاطر، به وسیله ی، بالای، پهلوی، جنب، به سوی، روی، در. گاهی به معنی برای نیز به کار می رود.
واژه های همانند
۲۷۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
افوض امری الی ا. [ اُ ف َوْ وِ ض ُ اَ اِ لَل ْ لاه ] (ع جمله ٔ فعلیه ) کار خود را به خدا بازمیگذارم . (یادداشت مؤلف ). کار خویش را به خدا وا...
الظاهر لاعزاز دین ا. [ اَظْ ظا هَِ رُ ل ِ اِ زِ نِل ْ لاه ] (اِخ ) لقب علی بن الحاکم بن العزیزبن المعزبن المنصوربن القائم بن المهدی عبیداﷲ. ا...
قاسم متوکل علی ا. [ س ِ م ُ ت َ وَک ْ ک ِ ل ُ ع َ لَل ْ لاه ] (اِخ ) ابن حسین بن احمدبن حسن بن قاسم ، ملقب به «المتوکل علی اﷲ» از دودمان ...