ناچار

ناچارnāčār معنی ۱. شخصی که ناگزیر به انجام امری است و راه دیگری پیش رو ندارد. ۲. [مجاز] درمانده؛ بینوا؛ بیچاره. ۳. (قید) لابد؛ ناگزیر. مترادف ۱. لابد، لاعلاج، مجبور، مضطر، ملزم، ناگزیر ۲. ضروراً، ضرورتاً، کرهاً ۳. بی اختیار، بیچاره، عاجز ≠ چاره دار