جرعة

جرعة. [ ج َ رَ ع َ ] (ع اِ) ریگ هموار نیکونبات آسان گذار. || زمین درشت که به ریگ ماند. (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (آنندراج ). || ریگ توده که هیچ نروید بر وی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ریگزاری که هیچ نروید و آب نگاه ندارد. (از متن اللغة). || ریگ توده ای که یک جانب گیاه و یک جانب سنگریزه دارد. (منتهی الارب ) (ازقطر المحیط). || ریگزار گسترده ای که بیشتر آن امتداد یافته باشد. (از متن اللغه ). ج ، جَرَع . جَرعان . (متن اللغة) (منتهی الارب ). جَرعاء. جَرَع . اَجراع . جَرعَة. رجوع به جرعاء و جرعة شود. || یک آشام از آب و شراب و جز آن یا به این معنی بضم است . جِرَعَة. جُرَعَه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).