دح
نویسه گردانی:
DḤ
دح . [ دَح ح ] (ع مص ) پهن کردن چیزی در زمین .(منتهی الارب ). چیزی در زیر خاک کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || آرمیدن با زن . گرد آمدن با زن .(از منتهی الارب ). || گردنی زدن . (منتهی الارب ). قفا زدن . || یقال دحاً محاً؛ ای دعها معها. (منتهی الارب ). || دح الطعام بطنه ؛ ملأه حتی یسترسل الی اسفل . (از اقرب الموارد). || دح فی الثری بیتاً؛ وسعه . (از منتهی الارب ).
واژه های همانند
۷۸۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۵۲ ثانیه
دره ده . [ دَرْ رَ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چنارود بخش آخوره شهرستان فریدن . واقع در 2هزارگزی جنوب آخوره و 36هزارگزی راه عمومی ، با 10...
دره ده . [ دَرْ رَ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ایتوند بخش دلفان شهرستان خرم آباد. واقع در 21هزارگزی شمال نورآباد و 11هزارگزی خاورراه شوسه ...
دشت ده . [ دَ دِه ْ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان صوغان بخش بافت شهرستان سیرجان . سکنه ٔ آن 200 تن . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات و ...
ده آباد. [ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بادرود بخش نطنز شهرستان کاشان در 32هزارگزی شمال نطنز. دارای 1100 تن سکنه است . آب آن از چهار ر...
ترک ده . [ت ُ دِ ] (اِخ ) از دیهای کجور است . رجوع به مازندران رابینو بخش انگلیسی ص 109 و ترجمه ٔ وحید ص 147 شود.
جرین ده . [ ] (اِخ ) دهی است از توابع کلارستاق واقع در ناحیه ٔ کوهستان غربی بیجیو (یجیده نو). (از ترجمه ٔ سفرنامه ٔ مازندران ص 146).
جزیت ده . [ ج ِزْ ی َ دِه ْ ] (نف مرکب ) خراج ده . آنکه خراج دهد : باغ ارم از امید و بیمت جزیت ده نافه ٔ نسیمت . نظامی .رجوع به جزیه شود.
جنگل ده . [ ج َ گ َ دِه ْ ] (اِخ ) دهی از دهستان کتول بخش علی آباد شهرستان گرگان واقع در یکهزارگزی شمال باختری علی آباد، دارای 590 تن سکنه ...
توبه ده . [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ دِه ْ ] (نف مرکب ) توبه دهنده . آنکه گناهکار را از تکرار گناه بازدارد : الفت ده هجران و وصال است صبوری مخموری ...
پاسخ ده . [ س ُ دِه ْ ] (نف مرکب ) پاسخگوی . پاسخ دهنده . جواب دهنده : فرسته کسی ساز دانش پذیرنهان بین و پاسخ ده و یاد گیر.اسدی .