تارک

(= تَرک کننده) این واژه عربی است و پارسی آن اینهاست:
موکساک، موکسار (موکس از سنسکریت: موکسَ= ترک + پسوند یاتاکی (= فاعلی) «اک، ار»)
یوتْراک، یوتْرار، یوترو (یوتْر= ترک؛ سنسکریت + «اک، ار، او»)
وَرجاک، وَرجار، وَرجو (ورج = ترک؛ سنسکریت + «اک، ار، او»)
تیاژاک، تیاژار، تیاژو (تیاژ از سنسکریت: تیاج= ترک + «اک، ار، او»)
یوجیتاک، یوجیتار، یوجیتو (یوجیت از سنسکریت: یوجهیتَ= ترک + «اک، ار، او»)
آپاکار، آپاکو (آپاک از سنسکریت: آپاکْر= ترک + «ار، او»)
پَریخاک، پَریخار، پَریخو (پَریخ= ترک؛ پهلوی + «اک، ار، او»)
هَندیساک، هَندیسار، هَندیسو (هَندیس = ترک؛ اوستایی + «اک، ار، او»)