شهاب
نویسه گردانی:
ŠHAB
شهاب . [ ش َ ] (اِ مرکب ) مخفف شاه آب است و آن آب سرخی باشد که مرتبه ٔ اول از گل کاجیره گیرند. (برهان ) (انجمن آرا). شاه آب . (غیاث اللغات ). رنگ سرخ را گویند که در مرتبه ٔ اول از گل کاژیره کشند و در اصل شاه آب بود به کثرت استعمال شهاب شده . (فرهنگ جهانگیری ). || در لطایف و مدار نوشته بمعنی بچه سگ است . (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
واژه های همانند
۲۳۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۳ ثانیه
شهاب ترشیزی . [ ش ِ ب ِ ت ُ ] (اِخ ) رجوع به علی ترشیزی و علی شهاب و مآخذ ذیل شود: ریاض العارفین ص 261، از سعدی تا جامی ص 552 و مجمعالفصحاء...
شهاب شاغوری . [ ش ِ ب ِ ] (اِخ ) فتیان بن علی اسدی . متوفی 615 هَ . ق . او را دیوانی است مشتمل بر مقاطیع. (یادداشت مؤلف ). رجوع به فتیان بن...
حازة بنی شهاب . [ حازْ زَ ت ُ ب َ ش َ ] (اِخ ) رجوع به حازه ٔ... شود.
شهاب اصفهانی . [ ش ِ ب ِ اِ ف َ ] (اِخ ) میرزا نصراﷲ. از شعرای دوره ٔ ناصرالدین شاه قاجار بود و از طرف حاجی میرزا آقاسی به لقب تاج الشعراء ملقب...
حازه ٔ بنی شهاب . [ زْ زَ ی ِ ب َ ش َ ] (اِخ ) مخلافی است بیمن . (معجم البلدان ).
شیخ شهاب الدین . [ ش َ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به سهروردی ، یحیی بن حبش شود.
شهاب الدین مصری . [ ش ِ بُدْ دی ن ِ م ِ ] (اِخ ) معروف به رجب حنبلی . او راست : معجم الشیوخ . (از کشف الظنون ).
شهاب الدین غوری . [ ش ِ بُدْ دی ن ِ ] (اِخ ) رجوع به شهاب الدین معزالدین محمدبن بهاءالدین شود.
شیخ شهاب مقتول . [ ش َ ش ِ ب ِ م َ ] (اِخ ) رجوع به سهروردی ، یحیی بن حبش شود.
شهاب الدین محمود. [ ش ِ بُدْ دی م َ ] (اِخ ) چهارمین از اتابکان آل بوری دمشق از 529 تا 533 هَ . ق . (یادداشت مؤلف ).