سوخته
نویسه گردانی:
SWḴTH
سوخته /suxte/ ۱. چیزی که آتش در آن افتاده؛ آتش‌گرفته. ۲. [مجاز] محنت‌کشیده و آزاردیده. ۳. (اسم، صفت) [مجاز] کسی که عشق و سوزی داشته باشد. ۴. (اسم) جسمی سیاه‌رنگ که از دود تریاک در حقۀ وافور جمع می‌شود وبعد آن‌را تبدیل به شیره می‌کنند. ۵. (اسم) [قدیمی] از گنج‌های خسروپرویز: ◻︎ دگر گنج کش خواندی سوخته / کزآن گنج بُود کشور افروخته (فردوسی: ۸/۲۹۷). ۶. [مجاز] پررنگ؛ تیره. فرهنگ فارسی عمید مترادف و متضاد ۱. آتش گرفته، خاکسترشده ۲. گداخته ۳. محترق ۴. بربادرفته ۵. باخته، ناکام ۶. محنت کشیده، زجرکشیده ۷. شیفته، شیدا، عاشق ۸. سوخته جان، سوخت هدل ۹. عطش زده، خشک، بی آب (زمین و... ) ۱۰. شیره، شیره تریاک، جرم تریاک ۱۱. آفتابزده، تیره
واژه های همانند
۵۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
سوخته .[ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) هر چیز که آتش در آن افتاده باشد. (برهان ). هر چیز آتش گرفته . هر چیز که آتش درآن افتاده باشد. محروق . (ناظم...
سوخته دل . [ ت َ / ت ِ دِ ] (ص مرکب ) اندوهگین . غمناک . محنت دیده . کسی که در کشاکش دوران رنج و آزار فراوان بدو رسید باشد : همه در انده من س...
مس سوخته . [ م ِ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) اسم فارسی راسخ است . (فهرست مخزن الادویه ).
مل سوخته . [ م ُ ت ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان بردخون است که در بخش خورموج شهرستان بوشهر واقع است و 221 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ای...
مک سوخته . [ م ُ ت ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان بخش جالق شهرستان سراوان است و 100 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ، ج 8).
شهر سوخته . [ ش َ رِ ت ِ ] (اِخ ) نام محلی کنار راه دوراهی حرمک به زابل میان تاسوکی و لوتک در 72500 گزی دوراه حرمک . (یادداشت مؤلف ).
کون سوخته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) آنکه سرینش سوخته . || کنایه از کسی که زیانی سخت دیده . آنکه کلاه به سرش رفته . || شخصی که از ن...
نفس سوخته . [ ن َ ف َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) کنایه از ساکت . خاموش . (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) : نکند چرخ تعدی به نفس سوختگان سرمه در کار ...
نیم سوخته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) چیزی که قسمتی از آن سوخته شده باشد. که جزئی از آن سوخته و جزئی سالم باشد. که از آتش آسیب دیده ا...
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.